26 นายนะ
26 - นายนะ 
กูตื่นเช้า มามองฟ้า ตอนกูอายุ 26 ไม่เหมือนเช้า ที่แต่งตัวเพื่อไปโรงเรียน หน้ากระจก
กับข้าวกับเสื้อผ้า ที่พ่อกับแม่เตรียมให้หมด แต่เช้านี้ เป็นกลางเดือน ที่เงินกูเริ่มจะหมด
กูอยากจะเคยชินกับความผิดหวัง แต่ว่ายังไม่ชินเลย แม้กูผ่านมากี่ครั้ง
เพื่อนมีน้อยลงเยอะ แต่ว่าพวกแม่งไม่หักหลัง ปริมาณคงไม่ต้องมาก เพราะคุณภาพนั้นสำคัญกว่า 
กูอยากจะแคร์ คนทั้งโลก แต่ว่าพวกแม่งไม่แคร์กู เลยรู้ว่าควรแคร์แค่คนที่เหลืออยู่
มีสร้อยหลวงปู่ทวดอยู่ที่คอกู เพื่อเตือนว่ามีชีวิต เพราะคอกู แม่งยังเหลืออยู่
Advertisment
