หลงส่าว (ฝนฮำใจฮอน) มยุรา
หลงส่าว(ฝนฮำใจฮอน) - มยุรา ย้อนว่าความทุกข์ยาก จั่งได้จากแผ่นดินบ้านนา เลียวเบิดเบิ่งเทิ่งฟ้า ขี้ฝ่าเมฆาไหลเลี่ยน
เดือนห้ากายผ่านพ้น เมฆฝนตั้งเค่ามาเปลี่ยน ผู้ไกลซานบ้านเฮือน จั๊กมื่อใด๋สิได้เมื่อบ้านเฮา 
* ฝนตั้งเค่าใจวีใจวอน ข่มตานอนอยู่กลางเมื่องใหญ่
กายล้าหล่อยกะเลยม้อยหลับไป ใจเอ๋ยใจคึดฮอดหลายบ้านเฮา
Advertisment
