ข้ามันลูกทุ่ง – ไท ธนาวุฒิ
ข้ามันลูกทุ่ง ข้านอนมุ้ง สี่สาย ผูกด้วยเชือกจูงควาย เอนกาย แล้วสิ้นลำเค็ญ
ไม่ต้องสนใจ มาดัดนิสัยข้าหรอกบานเย็น
ข้ามันลูกทุ่งเอ็งก็คงเห็น ข้าเป็นแค่คนชาวนา
ถ้าเอ็งมองข้า ว่าหัวข้าล้า สมัย สุดที่เอ็ง ทนได้ ตามใจ เอ็งเถิดแก้วตา
จะเปิ่นหรือเชย ข้าก็ยังเคยมุ้งแบบของข้า
เอ็งอยากจะรัก ข้าก็ไม่ว่า เอ็งจะเกลียดข้า ไม่ว่าสักน้อย
* ไอ้หนุ่มบางไหน มันใส่กางเกงหุ่นสวย ถ้าเอ็งชัง กางเกงขาก๊วย คนสวยไม่ต้องมาคอย
หากเจ้าบานเย็น คิดไปเด่น ในกรุงเลิศลอย อยากจะทิ้งข้าให้เศร้าหงอย
ข้าจะไม่ คอยขวางตา
** ข้ามันลูกทุ่ง ข้านอนมุ้ง สี่หู ข้าพูดเอ็ง มึงกู ฟังดู ก็ตรงหนักหนา
ข้าชอบไทยเดิม ข้าส่งข้าเสริม คำพูดบ้านข้า
ข้าแต่งกับเอ็ง เอ็งเป็นของข้า ใครเรียกภรรยา แต่ข้าเรียกเมีย
ใครเรียกภรรยา แต่ข้าเรียกเมีย
( * , ** )
Advertisment
