คนดี คนโง่ – อู๋ ธรรพ์ณธร ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา
หวานอะไรอย่างนี้ (หวานอะไรอย่างนี้) ทุกคำที่เธอพูดมา (ทุกคำที่เธอพูดมา)
ทุกคำเธอเรียกฉันว่า คนดีองเธอ
คนดีที่เธอรัก (คนดีที่เธอรัก) คนๆนั้นต้องเชื่อใจ (คนๆนั้นต้องเชื่อใจ)
ตัวฉันมันยอมทั้งใจ จึงเชื่อว่าเธอรักฉันจริง
* แล้วฉันก็ได้รู้ คนดีในความหมายของเธอ ภาพของเธอกับเขา มันทำให้ฉันรู้
** คนดีก็คือคนโง่ใช่ไหม ความ หมาย ที่เธอให็ฉันเป็น
คนดีก็คือคนโง่คนนี้ ที่เชื่อ เธอ เชื่อว่าเธอ ไม่เคยรักเขา
เรื่องอื้อฉาว มันแค่ฉันหูเบา ถ้าคนดีต้องเป็นแบบนี้ ไม่เปนได้ไหม
เชื่อง่ายๆ แบบนั้น (เชื่อง่ายๆแบบนั้น) เพราะว่าฉันนั้นรักเธอ (เพราะว่าฉันนั้นรักเธอ)
ฉันถึงเชื่อเธอหมดใจ เป็นคนดีของเธอ
แล้วภาพมันก็ฟ้อง (แล้วภาพมันก็ฟ้อง) ฟ้องให้เห็นทั้งสองตา (ฟ้องให้เห็นทั้งสองตา)
ก็อยากเชื่อทุกอย่าง แต่มันช่างยากเหลือเกิน
( * , ** )
( ** )
Advertisment
