ขอบฟ้า – ไท ธนาวุฒิ
ตรงเส้นขอบฟ้ารุ่งเรือง เมืองที่เราใฝ่ฝัน เก็บความสั่งสมนมนาน เป็นสายธารสดใส
จะไปให้ถึงคนงาม ถามว่าเป็นสุขไหม แบกความสับสนวุ่นวาย บรรทุกความทรงจำ
ทั้งทั้งที่รู้ร่างกาย มากมายแผลใจเจ็บช้ำ ไม่โทษไม่ถามใครทำ จะไม่ซ้ำในรอยแผลเก่า
* เพื่อวันที่หวังยังรอต่อไป ด้วยใจมั่นคง หลงคอยแล
แม้คืนวันไกลห่าง ไม่จืดจางร้างลา แม้เวลาล่วงเลย อยู่เป็นนิรันดร์
ทั้งทั้งที่รู้ว่าไกล จะไปแม้ไกลกว่านั้น กี่เดือนกี่ปีกี่วัน คืบคลานทนทานเพื่อเธอ
(ซ้ำ * )
Advertisment
