INTRO /              /        /        /             /        /        / 
           /               /                  /                /       / 

คำหวังดี ของคนที่รัก  ไม่เคยถูกฟัง แต่คำหวังลวง  ของคนที่หวังร้าย เธอได้ยิน

คำเทวดา ขี้ตั๋ว ม่วนกั่ว  คำคนเดินดิน  คันว่าน้ำตา บ่ริน สิได้ยินบ่

เจ็บแปะตาย แพ้คนที่ร้าย  พ่ายความไม่รัก ดอกหญ้าถืกเด็ด ถืกเฮ็ดให้ฮักรัก กำมะลอ

เขาย้อง ว่าเป็นนางฟ้า เจ้ากะเสิน เพลินคำเยินยอ เขาลวง เขาล่อ เขาพอ แล้วเขาก็หัก

* เลิกเป็นคนรัก ของคนร้าย เลิกเป็นคนร้าย ของคนรัก คืนมาเป็นคนฮัก ของคนที่รัก รักเธอ

คนรักไม่ร้าย คนร้ายไม่รัก เธอจะรักใคร ก็ใจของเธอ แต่ก้อนขี้ดิน ยังถ่าเสมอ เธอบ่ต้องอาย

** ถิ่มคำว่า นางฟ้าลงมา เป็นหญ้าดอกเดิม ดินบ่ซ้ำเติม มีแต่สิฮัก  ฮักเธอจนตาย

ไผว่านางฟ้า ปีกหัก  อ้ายสิฮักสิดามด้วยใจ คนฮ่ายบ่ฮัก   คนฮักบ่ฮ่าย  อย่าอายที่สิฮัก

INSTRU /              /       /       /            /        /       / 
             /              /                  /             /      / 

( * , **  )

คนฮัก บ่ฮ่าย คนฮ่าย บ่ฮัก เจ้าสิฮักบ่  คนฮัก บ่ฮ่าย คนฮ่ายบ่ฮัก   เจ้าสิฮักบ่