* ถ้าถามถึงเรื่องความรัก เธอเชื่อในรักหรือไม่ ถ้าเธอนั้นเชื่อในรัก และเธอเชื่อมาเท่าไร
รักไม่ใช่นิยาย ที่ต้องประพันธ์ แต่คำหวาน จะรักกันให้เนินนาน ที่จริงเริ่มต้นด้วยคำถาม
ว่าได้เจ็บป่วยกายา แล้วเธอยังรักหรือไม่ วันใดเช่นแก่ชรา แล้วเธอยังรักหรือเปล่า
เราจะรักกัน ไปจนสุดท้ายถึงวันไหน ถ้าเราต้องจากกัน เธอยังจะรักฉันไหม
วนและเวียนไป กงกรรมกงเกวียน มันวนเวียนไป เวลามันไหลต้อนเรามีมรณะ
เป็นดังเครื่องเตือนใจ
ความด้ายรออยู่ข้างหน้าหน้า มันไม่รอถ้าให้เราได้เตรียมใจ
ความรักเป็นสิ่งไม่เที่ยง แม้เราจะรักกันมากสักเพียงใด
จะรักกันให้ดาย บทสุดท้ายเราต้องจากกัน ความรักเป็นอนิจจัง มรณังทำให้ดับขัน
ก็ช่างมันปะไร ฉันสุขใจเธออยู่กับฉัน ฉันยอมสุขชั่วคราว เมื่อเธอเป็นดาวมาประดับฟัน
** ฉันยอมตาย ไปกับความรัก ดีกว่าไม่มีรัก แล้วฉันยังไม่ตาย
หากฉันตาย มันเลือดเศษรัก ไว้ทายทักใจเธอไม่คลาย
ตายครั้งแรก ตายไปจากกายเจ้าของ ตายครั้งสอง คือการตายจากใจเธอ
Advertisment
