บ้าบ่พอปัว - หนามเตย ไทดอลมิวสิค
ย่างเลาะบ้านไปหาผู้สาว คนที่เฮาให้ฮักเบิดใจ
คนที่อ้ายยอมตาย แทนได้บัดได บัดได้แท้เจ้าไป บ่เหลือขี้ไหง่
ย่างเลาะทุ่งเลาะท่าปาดน้ำตาเกาะฮั้ว แนมไปทั่วมองบ่เห็นแม้แต่เงาเจ้าของ
ไปทางเขาเบิดแล้วทั้งสมงสมอง ย้อนว่าใจเจ้าของบ่ลืมคำสัญญา
* เอาสาเด้อนาง ไปสาเด้อน้อง ถึงอ้ายสิน้ำตานองสองแก้ม กะบ่เป็นหยัง
ให้คนได้เว้าให้เขาได้สา ว่าอ้ายเป็นผีบ้า ถามทางหาฮัก
กะย้อนผู้ได้ เฮ็ดให้อ้ายเสียหลัก เป็นบ้าย้อนความฮัก ตั้งหลักกะบ่ได้
ให้เขาเอ็นอ้าย ว่าบักบ้าปพอปัว จั่งแมนถึงชั่ว คักบักหัวใจ
เขาป่าไปแล้ว จนว่ามีฮักใหม่ กะยังบ่ไปไส โอ๊ย.. บักบ้า บ่พอปัว
อันว่าความฮักแท้มีแต่แม่ท่อนั้น ฮักเสมอหมายมั่นคือจั่งผู้สาว
คิดว่าไปได้ดี สุดท้ายแค่ชั่วคราว คือจั่งคำผู้เฒ่าเพิ่นว่า
Advertisment
