เราพบกันด้วยความบังเอิญ แต่จากกันด้วยความตั้งใจ - MVL
เราพบกันด้วยความบังเอิญ แต่จากกันด้วยความตั้งใจ
ก็ไม่ต้องพูดอะไรมากมาย แค่คนเคยรักแล้ว มันหมดใจแค่นั้นเอง
จำได้ว่าฉันเคยเป็นคนที่เธอ เคยบอกว่ารักกันจนหมดใจ
วันแรกที่พบกันฉันยังจำได้ดี เลยว่าสองเราเป็นอย่างไร
มันช่างสวยงาม (จับใจ) ผ่านมานานแสนนาน (เท่าไร)
ภาพในวันนั้นยังตรึงติดใจ เหมือนเมื่อวาน
ฉันยังจำมันได้ยินกลิ่นน้ำหอม ที่เธอฉีด จํา dress ที่เธอใส่ และจําดอกไม้ได้ทุกกลีบ
คนนี้แหละคืออีกครึ่งชีวิต ที่ฉันนั้นตามหา และเธอก็คิดแบบเดียวกันเลย
เพ้อกันไปไกลเป็นฝั่งฝา
แต่เมื่อเวลายิ่งผ่าน ยิ่งท่าให้รู้ฉันคิดผิด ที่เอาชีวิต และหัวใจไปฝากเธอไว้แบบผูกติด
เพราะตอนสุดท้ายเธอเปลี่ยนไป ความรักของเราเลยสู่ขิต มันคือเวรกรรมล้วนๆ
ไม่ใช่เลยพรหมลิขิด
* ยอมรับความจริงเถอะพอเถอะ พอเท่านี้ หยุดแกล้งทำดี อยากไปกับใครก็ไป
เราพบกันด้วยความบังเอิญ แต่จากกันด้วยความตั้งใจ
ก็ไม่ต้องพูดอะไรมากมาย แค่คนเคยรักแล้วมันหมดใจ (แค่นั้นเอง)
เธอไม่ต้องคิดกังวลว่า คนอย่างฉันจะขอร้องให้เธอกลับมา
แค่ไม่รักแล้วเข้าใจเธอไปได้เลย ไม่ต้องฝืนไม่ต้องบอกลา
ไม่ต้องทำเป็นเสียใจ (ต่อไป) ไม่ต้องมีเยื่อใย (อะไร)
เมื่อมีคนนั้นรอเธอกลับไปอย่าให้รอนาน
จะเพ้อเหี้ยไรนักหนา ต้องเสียเวลามานั่งฟังอีก จะแพล่มไปเพื่ออะไร
แยกๆกันไปให้เรื่องมันจบดิ
จะทำเป็นบีบน้ำตา พร่ำพรรณนาเป็นทมยันดี พอซะที เถอะนะ baby please
ในเมื่อเรื่องราวของเรา มันเริ่มดันขึ้นด้วยความไม่ตั้งใจ จะทำให้ตัวเองดูดี
โทษคนนั้นคนนี้ไปเพื่อใคร
หัวใจเธอเคยมีเพียง แต่ฉันแต่วันนี้มีแต่เขาไง อย่าบอกว่าเธอไม่เจตนา
เมื่อเธอแอบกินมันแบบตั้งใจ
Advertisment