อย่าคาดหวัง - PHUMIN
เราเป็นเพียง แค่ฝุ่นผง อยู่ในโลกที่มันกว้างไกล
ไม่อาจเดินตามโลกที่กว้างใหญ่ โดยที่ไม่ต้องหยุดพัก
บ่อยครั้งที่ เราต้องตามหา ต้องไขว่คว้าต้องเดินต้องไป
ต้องจดจําไป ถึงที่ต้องเก็บไว้ ทั้งที่ไม่ได้จำเป็น
ถามตัวเองดูบ้างไหม ว่าสิ่งไหนที่มันสำคัญ ว่าสิ่งไหนที่มันควรต้องท่า สิ่งไหนที่ควรพักล
เพราะบางทีเรายังฝืน ยังกล้ำกลืนฝืนท่ามากมาย
ทั้งที่ดวงใจ ของเราแทบไม่ไหว แต่ก็ ยอม พักก่อน
* ถ้าหากว่าเรา นั้นไม่รอ ระยะเวลา ก็ไม่ได้นาน หากว่าเรา ไม่จํา ก็ไม่ต้องมีสิ่งใดหล่นหาย
ถ้าหากว่าเรา นั้นไม่เดิน เมื่อนั้นปลายทางคงไม่ได้ไกล หากตัวเราไม่เก็บไว้
ก็จะไม่มีสิ่งใดที่เสีย
ถ้าตัวเราลองหยุดพัก สิ่งเหล่านั้น ก็ยังเคลื่อนไป ไม่มีผล แม้ว่าเราหายไป มันก็ยังอย่างเดิม
อาจเป็นเราเองที่ไขว่คว้า ที่ตามหามันอยู่ร่าไป
ทั้งที่บางครั้ง มองข้ามไปก็ได้ ไม่จําเป็น ต้องทำทุกอย่าง
Advertisment