มาให้แม่ผูกแขน (Curse) - เก่ง ธชย
ยางลัดท่ง ข้ามดงป่าไม้ ฮ้องไห้มาแต่ไกล เสียใจให้ผู้สาว
บ่คิดเลยว่าสิมีข่าว ผู้สาวเก่า ที่เลิกกันไปเมื่อวาน
เสียง ผู้ใหญ่บ้านประกาศ มึงฟังบ่พลาด ดอกหมู่มึงบอกเอาไว้
ให้มึงถือ เอาสาเด้อเส้นด้าย เมือให้แม่มึงผูกแขน เอาสา
* เลิกกันแล้ว ขอให้แคล้วผ่านไป ความเสียใจ ให้ถิ่มเอาไว้ อยู่นี่เด้อคํา
มาให้แม่เพิ่น ผูกแขนแล้วเอิ้นนํา เอาขวัญ ให้มาโฮม
คําข้าวที่เขาป้อนกัน ให้มันตันฮูคออย่าสุกลืนได้
นวยไข่ กะให้เหม็นคือแฮ้งตาย ให้ฉิบหาย อย่าให้เขาได้พ้อกับความฮัก
โศกมือนี้เป็นมื้อโศก โตกอันนี้แม่นโตกจังไฮ ไก่โตนี้แม่นไก่อัปปรีย์ ไข่นวยนี้แม่ไข่ฮ้างฮัง
ให้มันพังมันมุ่นเพบ้างในเฮือน ให้มีสิ่งแปะเปื้อน ป่าเถื่อนในมโน
ป่าเถื่อนในมโน
( * )
เลิกกันแล้ว ขอให้แคล้วผ่านไป อโหสิกรรมให้ ในสิ่งที่เฮ็ดเด้อหล่าคําแพง
สิ่งบ่ดีที่อ้ายเคยสาปแช่ง อยู่ในใจ อ้ายนิล่ะ
ให้เจ้ามั่นเสมอหมั้นฮักเดียว คือจังปั้นข้าวเหนียว กอดเกียว ฮักแพงเด้อน้อง
บุญบ่สมพอสิให้อ้ายได้หมายปอง ให้เจ้าทั้งสอง เป็นคู่ครองดั่งใจหมายมั่น
Advertisment
