BUS STOP - SARAN
* และอีกไม่ช้า เรานั้นก็คงต้องแยกทาง มองดูเธอมีอาการ เหมือนเธอต้องการที่พักพิง
มอบให้เธอเป็นผู้โดยสาร จอดรับเธอ ที่เดิมเมื่อวาน และวันพรุ่งนี้ ไม่นานเดี๋ยวเธอคงก็มา
ทําไมไปรับที่เดิมแต่ว่าไม่มีเธอ ในป้ายหน้าควรจะเจอเธอ รอกันเหมือนอย่างที่เคย
แต่ว่าเธอก็คงต้องไปในขณะนี้ และมันก็น่าเสียดายที่ต้องจบแบบนี้
แค่อยากจะ Keep เวลาดีๆไว้ด้วยกัน อยู่บนรถฉันกับเธอ
เสียงเพลงที่ล่องลอยบนอากาศ ในวันนั้น เราพูดและคุยกันเรื่องต่างๆ ที่เคยได้ทํา
รู้ไหมฉันจําได้หมดทุกอย่าง ตอนเราอยู่ด้วยกัน บนรถที่มีแค่เธอกับฉัน
เรานั่งกันอยู่บนรถ เธอพูดทุกสิ่งทุกอย่าง เธอระบายออกมาจนครบ
เธอบอกวิชาความรัก คะแนนผมศูนย์คงติดจนลบ ไอ้สิ่งที่เธอต้องการก็ได้แต่หวังว่าเธอคงพบ
เรากําลังจะแยกทาง กันตรงทางแยก อยากให้เธอลองมาเป็นฉัน ถ้าเธอต้องการแลก
ทางข้างหน้าเธอกว้างใหญ่ ส่วนฉันมันทางแคบ
อาการคิดถึงไม่อาจจะรักษาให้หายโดยการแพทย์
( * )
ฉันขับรถไปทางผ่าน ก็เลยไปเห็นป้ายหมู่บ้านที่เราพยามอ่าน
เราเคยสัญญาเอาไว้จะซื้อด้วยกัน และเราจะเลี้ยงลูกหมาด้วยกัน
แต่ทําไมวันนี้ ไอสิ่งที่พูดวันนี้มันมีแต่ความต่าง
ก็เป็นอย่างนี้แหละ ผมมันก็เป็นคนอย่างนี้แหละ
พยายามจะเป็นทุกคน ยกเว้นตัวเองผมก็แบบนี้แหละ
ผมไม่ค่อยเป็นผู้เป็นคน ไม่เข้าสังคม ผมไม่ฟัง Feedback
แต่ถ้าพอเป็นเธอผมทน แค่บอกตรงๆ อะ When you need that
แหงนไปมองฟ้าตอนที่รถมันขับไป และฟ้าเริ่มจะเปลี่ยนสี เป็นภาพตัดสลับไป
เคยมีเธอนั่งฟังเพลงข้างๆ ทําไมวันนี้มันกับไกล
แล้วถ้าผมอยากจะย้อนเวลาผมต้องใช้ธนบัตรใด
ผมพยายาม ไม่ใช่ไม่พยายามครับ พยายามที่จะเข้าใจทุกอย่างบนโลก และรวมถึงความรัก
พยายามจะยื้อเธอไว้ ถึงแม้ว่าลมอะไรมาตามพัด ผมพยายามเกินไป จ
นบางทีผมเองก็ต้องการพัก
ผมมองกระจก และถามตัวเองตลอด ว่าหน้าตาผมไม่ดี จะสักกี่ปีก็ยังกระจอก
แถมขับรถหน้าตาตลก ประตูมีรอยถลอก จะขับรถไปรับใคร ทุกคนก็มักจะนอยด์ตลอด
ถึงแม้จะแย่แค่ไหน แต่เธอไม่เคยบ่น ตาสองข้าง ที่เคยข่ม ไม่ได้รักษาหัวใจเธอก็เลยหล่น
เธอน่ะ รักหมาสะมากกว่าผม ก็เลยหม่น ผมยังคงยิ้มทุกครั้ง ตอนรถมันผ่านไปที่ที่เคยส่ง
Advertisment
