เมืองเหงา - NORMALMAN
ท่ามกลางผู้คนเป็นล้าน กลับรู้สึกเหมือนว่าไม่มีใคร
คําลวงของรอยยิ้ม ที่ไม่จริงใจ รู้หม้ายเคว้งคว้างเหลือเกิน
เพื่อเธอที่อยู่ทางนั้น คอยเตือนว่าฉัน ต้องไม่หยุดเดิน
ชีวิตในเมืองฟ้า ปัญหาที่เผชิญ ต้องเดิน ร่วมทางกับความเหงา
* กอดตัวเองให้แน่นแค่ไหน ไม่เหมือนคน ที่บ้านกอดเรา
เหนื่อยมานาน ก็ยังมือเปล่า อดทน กลั้นน้ําตาเอาไว้
** อยู่ตรงนี้ แค่เพียงชั่วคราว ต่อเติมฝัน แล้วจะหลบไป
ในเมืองหลวงที่คนฝันใฝ่ ก็เป็นแค่เพียงเมืองเหงา
ต่อให้มีผู้คนมากมาย มันก็ไม่อุ่นใจเท่าบ้านเรา
อยากกลับไปกอด เล่าทุกเรื่องราวให้ฟัง คิดถึงเธอเหลือเกิน
ความสุขเลือนรางหายไป เหมือนที่แสงไฟ บดบังแสงดาว
เมืองนี้มีแต่ลวง แข่งขันทุกเรื่องราว เราเป็นแค่ผู้อาศัย
คิดถึงกับข้าวเคยคุ้น กลิ่นของทะเลที่มีอุ่นไอ7
ชีวิตในห้องเช่า ต่อสู้ในเมืองใหญ่ เดียวดาย หัวใจ มันเหน็บหนาว
Advertisment
