แพ้กลางคืน – Calories Blah Blah
ดึกแล้ว ไล่ตัวเองให้ไปนอน หยุดยอกย้อนตัวเองสักที ฟุ้งซ่านทำไม
ดึกแล้ว เดี๋ยวก็ชินก็ผ่านไป แค่นอนเหงาเดียวดาย ไม่มีเธอเหมือนเดิม
เปลี่ยนจากกลางวัน กลายเป็นอีกคนไปเลย แค่ฟ้ามืดลง เท่านั้น
อวดเก่ง ทำเป็นเข้มแข็งอยู่ได้ ไม่นาน ก็ต้านทานไม่ไหว
* เก่งนักใช่ไหม กลางวันทำเป็นเก่งนัก แล้วทำไมไม่พัก แล้วทำไมไม่นอน
เก่งนักใช่ไหม แล้วทำไมต้องเหงา แล้วทำไมต้องทุกข์ทน คิดกังวลมากมาย
เก่งจริง ต้องไม่เป็นอะไร แต่ทำไม แพ้กลางคืนอย่างนี้
ไม่รู้ ว่าทำไมต้องอ่อนแอ แค่ยอมรับในการเปลี่ยนแปลง แค่ไม่มีใคร
อยากฝืน ไม่ให้ใจมืดตามไป แต่ไม่รู้ทำไม แพ้กลางคืนทุกที
(ซ้ำ * )
Advertisment
