เข็นครกข้ามภูเขา – ป้าง นครินทร์
กาลครั้งหนึ่ง มีนกกระจาบอยู่ฝูงหนึ่ง มันไปติดตาข่ายนายพราน แล้วพวกมันก็พากันอึน
ต่างตัวต่างกระพือปีก ตาข่ายยิ่งรัดตึง นายพรานเขาเลยยิ้ม เพราะนกคงขายได้หลายตำลึงทอง
เหตุเกิดจากนกไม่ปรองดอง จะนับประสาอะไร ในเมื่อสองเราไม่รอมชอม
อุปสรรคตรงหน้า คือครกหนักหลายพันปอนด์ ผลักมันคนเดียว มันคงไม่หมุนไม่หัน
ผลักขึ้นทางชัน มันยิ่งไม่สั่นไม่คลอน
เช่นเดียวกับนก ที่ยกตาข่ายนายพรานลำพังไม่ได้ คนเดียวจะให้เข็นครก ไปข้ามบรรพตฉันคงทำมันไม่ได้
เธอเองมีแค่สองมือ ความจริงก็คือใช้แรงคนเดียวไม่ได้ คนเดียวหัวหายคงทำไม่ได้ ต่างคนต่างอยู่คงทำไม่ได้
* เข็นครกขึ้นภูเขาเราทำคนเดียวไม่ได้ เรื่องมันคงไม่ง่ายถ้ายังทะเลาะกัน
อยากให้ครกมันเขยื้อนต้องมีเพื่อนดัน เข็นครกข้ามภูเขาด้วยกันน่าจะดี
(ซ้ำ *)
กาลครั้งหนึ่ง พระเจ้าอชาติศัตรูคิดยึดแคว้นวัชชี แต่ยึดไม่สำเร็จเพราะเมืองนี้เขาสามัคคี
วัสสการพราหมณ์ จึงเข้าไปยุให้ทะเลาะกัน เมื่อความกลมเกลียวถูกกัดเซาะพลัน เมืองก็โดนยึดในสามปี
ภรรยาทะเลาะสามี พ่อทะเลาะกับแม่ แล้วบ้านจะอยู่อย่างไร ถ้ามีหอกปักอยู่ข้างแคร่
ถ้ารักของฉันและเธอ มันคือครกหนักหลายพันปอนด์ จะให้เข็นข้ามสิงขร ตอนทะเลาะกันตัวฉันว่ามันคงแย่
เช่นเดียวกับแคว้นวัชชี ไม่สามัคคีคงอยู่ไม่ได้ เมื่อภรรยาสามี ถ้ายังราวีคงข้ามคีรีไม่ได้
เมื่อรักคือครกที่เข็น เธอคงจะเห็นว่ามันเป็นไปไม่ได้ ทะเลาะเบาะแว้งคงทำไม่ได้ เราไม่รักกันคงทำไม่ได้
(ซ้ำ * , * )
เข็นครกมันคงไม่ง่าย สันติภาพจงบังเกิด เข็นครกมันคงไม่ง่าย สันติภาพจงบังเกิด
เข็นครกมันคงไม่ง่าย สันติภาพจงบังเกิด ถ้าช่วยกันก็ทำได้
(ซ้ำ *, *)
Advertisment
