อิจฉาตายาย - เสรี รุ่งสว่าง
เราชาวดินมันจนรักคงหมองหม่น หากเธอไม่เห็นใจ
มองดูดาวเดือนทีไร สวยงามจับใจ อยากไปไขว่คว้าเธอ
เห็นดาวคู่ฟ้า รักข้าคงเก้อ ค่ำคืนฉันนอนละเมอ ค่ำคืนฉันนอนละเมอ
เพ้อรำพึงคะนึงคิดถึงนาง เพ้อรำพึงคะนึงคิดถึงนาง
โบราณตำนานเป็นมาเล่ากันไว้ว่าที่ฝากฟ้าไกล ดวงจันทร์มีตากับยาย รักกันอยู่ไปช่วยทำไร่นา
ข้ามองอิจฉา เมื่อไรจะได้ ขวัญตาอยู่เคียงข้างกาย ขวัญตาอยู่เคียงข้างกาย
เหมือนตายายที่บนจันทรา เหมือนตายายที่บนจันทรา
* เดือนดาว ฉันทนเหน็บหนาว เมื่อคราวฟ้าหม่น
เธอมีคน ร่ำรวยเงินทองมาซื้อเจ้าไป
** ดวงใจในคืนราตรีเห็นดาวลิบหรี่ พี่คงต้องร้าวรอน
เธอไปกับใครบังอร ฉันนอนปวดใจ เพราะเธอไม่รักเรา
น้ำตาหล่นไหล ล่วงลงหัวเข่า โธ่เราแค่เพียงชาวดิน โธ่เราแค่เพียงชาวดิน
ช้ำจนชินเพราะสิ้นเดือนดาว ช้ำจนชินเพราะสิ้นเดือนดาว
(ซ้ำ * )
(ซ้ำ ** )
Advertisment
