ลารักจากสวนแตง – ไท ธนาวุฒิ
สาว สวนแตงสิ้นแรงแน่หรือ ฟัง เสียงชื่อเลื่องลือ ไปไกล
น้อง มาครวญรัญจวนในจิต ให้คิดหวั่นไหว พี่จากน้องไป แรมปี
พี่ นอนหนาวปวดร้าวแค่ไหน ดั่ง คนใบ้ไม่กล้า พาที
ทิ้งไร่แตงเพราะแรงใจหมด รันทดศักดิ์ศรี ร้าวฤดีทุกวี่ทุกวัน
ฟัง เสียง เศร้า สร้อย น้องอ้อย ครวญ มา อุรา ไหว หวั่น
รัก ชอบ พอ กัน ฉับ พลัน แปรผัน เป็นอื่น
พ่อแม่ ท่านหวง เศร้า ทรวง ระทม ขมขื่น
เพราะ จน ต้องทน กล้ำกลืน ฝันเห็นทุกคืน จำต้องฝืน ใจ ลา
* หนาว ก็หนาวไม่นานหรอกน้อง ชาย ตามจ้องหวังปองแก้วตา
พี่ มันจนแสนทนทุกข์หนัก อย่ารักเลยหนา ขอ อำลา สวนแตง
(ซ้ำ*)
ขอลา สวนแตง สิ้นแรง ขอ ลา
สิ้นแรง ขอ ลา สิ้นแรง ขอ ลา
Advertisment
