ฟ้าส่งมาฆ่า – ไท ธนาวุฒิ
อยู่ลำพังมันวังเวง กอดตัวเองมานมนาน แม้แต่ฝันยังเดียวดายอยู่ดี
ไม่มีคนมาเคียงกาย ไม่มีใครมายินดี ชีวิตมันช่างมืดมน
ตื่นขึ้นมาก็วิงวอน ก่อนจะนอนก็บนบาน ขอสวรรค์ประทานใครสักคน
ฟ้าท่านคงได้ยินคำ ที่นำเธอมาพบ สบสายตา
* เจอะกับคนที่โดนใจ แจ่มกว่าใครที่เจอมา นึกว่าฟ้าท่านเอามาฝากดิน
อดีตคนพเนจร จากบ้านดอนจึงโบยบิน ถวิลไปถึงสวรรค์
ก่อนเหตุการณ์จะบานปลาย ก่อนที่ใจจะลามปาม ว่ารักคนนี้ ที่นอนหนุนตักฉัน
ฉันได้ยินเธอละเมอ ชื่อใครก็ไม่รู้ ไม่รู้ใคร
** แล้วฟ้าก็พลันถล่ม วิมานทลาย แล้วทั้งหัวใจ ก็แหลก ยับเยินเพราะเธอ
เหลือแต่เพียงหัวเข่าฉันเอง เอาไว้ เช็ดน้ำตา ฟ้าส่ง ใครลงมาให้กัน
(ซ้ำ * , ** , ** )
รักที่ตัวฉันต้อง สังเวย ด้วย ชี วิต
ฟ้า ส่งเธอลงมาฆ่ากัน ฟ้า ส่งเธอลงมาฆ่ากัน
Advertisment
