ผ้าผวยและสายลมหนาว – ไท ธนาวุฒิ
สายลมหนาวพัดมา พาให้กายหนาวเย็น
สายลมพัดยามเย็น มันเสียดแทง ทุกห้วงใจ
กระท่อมน้อยในท้องนา ชายคาที่พอคุ้มกาย
แต่หนาวมันโหดร้าย ยังย่างกราย มาเยี่ยมเยือน
* ผ้าผวย เรามี น้อยผืน กลางคืน แม่คอย ย้ำเตือน
แต่หนาว มันเชือดเฉือน และเสียดแทง ทุกห้วงใจ
** ลูกเอ๋ย แม่ก่อไฟ ลูกจ๋า มาอิงผิงไฟ
มาอาบไอ อุ่นไฟแรงฟืน จนกว่ากลางคืน จะผ่านไปอีกวัน
(ซ้ำ * , ** )
จนกว่ากลางคืน จะผ่านไปอีกวัน
Advertisment
