ขุนเขายะเยือก - นิด ลายสือ
* ขุนเขายะเยือกหวังเพียงผู้เดินทางผ่าน ไป ให้ไกลสุดไกล
เพียงคนเดินทางนั้นไปไม่มีวันสิ้น กองเกวียนยังเคลื่อนไหล ชีวิตมีวันสิ้น คนไม่มีวันพอ
เฮ้ย เอ็งมาจากไหน หวงหุบผาไหว เอ็งไปไหนมา ข้าท่องไปในแดนไพร หนทางยาวไกล
ภูสูงภาชัน
เฮ้ย แล้วเอ็งไปทำไร กองเกวียนบ้านไพร ผู้ไดเข็นขับ มีเรื่องราวมากมายจะเล่า
เอ็งจงฟังข้าก่อน
ผู้คน บนแผ่นผืนดินเดือดร้อน แนวภูผารำพัน หรีดเรไร ร้องระงม
ลมพัดใบไม้ไหว ใจเจ้าโอนไหว ลู่เอนตามลม ยุทธ์ภพกว้างไกล กระบี่สั่นไหว คนใช้ไร้คม
ข้าน้อยผู้ยากไร้ มิเคยหวั่นไหว แม้จำหมองหม่น
มีเรื่องราวมากมายจะบอก เอ็งจงฟังข้าบ้าง ยุคกระเบื้อง จะเฟื้องฟูลอย น้ำเต่าน้อยจะถอยจม
บ้านเมือง ถอยหลังเข้าคลอง
มีน้ำในจอกให้คนผู้เดินทางผ่าน ใครต้องการเมามาย มีรักยิ่งใหญ่ให้ผู้คนเดินผ่าน
ใครต้องการดื่มกิน
ตำนานเพลงแม่น้ำร้อยสาย ขับ.. ลำนำเพลงเรือ
มากินเหล้ากันเหวย มาร้องเพลงเย้ยยั่วเย้าจันทร์ทรา มาเชิญมาเถิดหนา มาร่ำสุรา
ประสานเพลงกล่อม
อ่านกวีเย้ยจันทร์ ฝันให้ไกลที่สุด ร่ำสุราเย้ยจน ทนทุกข์นานทานทน
(ซ้ำ *)
ชีวิตมีวันสิ้น คนไม่มีวันพอ
Advertisment
