เรียก ขวัญ - คณาคำ อภิรดี
โยกเยกเอย นำตาท่วมเมฆ ผู้คนลอยคอ หลายคนรอคอย รอคอยโยกเยก รอคอยโยกเยก เอย
ใจหายเหมือนใบไม้ร่วง เพื่อนพ้องทั้งปวงหายไป คลื่นโหมซัดโถมเข้ากลางใจ
กวาดไปทั้งเมืองทั้งคน
ฝันร้ายทั้งที่ยังตื่น เสียงสะอื้น ระส่ำร่ำไห้ เพียงหวังก่อนขั้วจะปลิดใบ พรุ่งนี้อาจ ได้พบเจอ
แม่จ๋า พ่อจ๋า อยู่ไหน ลูกน้อยกลอยใจเจ้าเอ๋ย พรุ่งนี้ไม่เหมือนดังเคย
ร่างเลย ล่วงลับกับเวลา
เกลียวคลื่นน้ำตาโถมใส่ ใจไทยทุกดวง ขาดวิ่น แต่ละครั้งที่ได้ยิน อีกชีวิต ก็ดับสิ้นไป
ร้อง เพลงกล่อม ร้องไห้
น้ำตา น้ำใจ ให้เธอผู้สูญเสีย ชโลมหัวใจ อ่อนเพลีย ขวัญเอย ขวัญเอย ขวัญมา
จะร่วมมือ จะร่วมแรง จะร่วมใจ ให้เกาะเเก่ง หาดทรายคืนกลับมา
บ้านเคยอยู่ อู่เคยนอนที่หายลับตา จะออกแรงช่วยปรับให้กลับคืน
* แม้ไม่อาจทดแทนได้ดังเดิม จะปล่อยเธอเดิน โดดเดี่ยว ได้อย่างไร
ขอฉันโอบปลอบเธอด้วยน้ำใจ ( ฉันขอโอบ ปลอบเธอด้วยเสียงเพลง )
( ซ้ำ * , * )
ให้ฉันโอบกอดปลอบเธอ ด้วยเสียงเพลง
Advertisment
