ขี้มูกกื้ด - แอม ศรนรินทร์
ไม่รู้ว่าสิ่งที่เราคิดจะบอกกับใคร ได้แต่คิดได้แต่เก็บเอาไว้เพียงในใจเรา
อยากให้เธอบอกให้เธอได้รู้ใจก็ช่างขลาดเขลา กลัวเขามองเรา แค่บักก่ำก่า
แอบฮักจอบส่องฮักเจ้าตั้งแต่วัยเรียน ผู้บ่าวเพิ่นกะหลายเพิ่นกะคักเฮากะต้องหัดเจียม
จนเป็นบ่าวจนเป็นสาวจนหัวใจอ้ายหนักกะเดียม อยากได้เจ้ามาเป็นเมีย
* ฝัง ใจมาแต่น้อย มู่กะเอิ้นบักขี้มูกกื้ด ครูเห็นหน้าเอิ้นบักปึก เป็นกืดฮื้ดกาดฮาด
เรียนแต้น้อยจนใหญ่จบ ผู้สาวบ่เคยได้ลองสาก
บ่ได้สุยฮอดข้างดาก บักขี้กากประจำโรงเรียน
แล้วแบบนี้ สิให้อ้ายกล้าบอกจั่งได๋ ย่านบ่สมเจ้า คนผู้งาม
(*)
ยามหนาวมาฮอดเวลาของขาฮ้าวแตก น้ำมันบักกอกทาขาจนเหลี่ยมแว้ปแว้ป
รองเท้ากัดขาดนิ้วตีนข่อยกะโผล่แลบ โอยอยากอายผุ้สาวเด้
ใหญ่เป็นบ่าวแล้ว ฮักเจ้าละผู้สาว ฮักแต่น้อย จนว่าซุมเฮาใหญ่
(* )
ฝัง ใจมาแต่น้อย มู่กะเอิ้นบักขี้มูกกื้ด ครูเห็นหน้าเอิ้นบักปึก เป็นกืดฮื้ดกาดฮาด
เรียนแต้น้อยจนใหญ่จบ ผู้สาวบ่เคยได้ลองสาก
บ่ได้สุยฮอดข้างดาก บักขี้กากประจำโรงเรียน
( * )
Advertisment