ซังเต - วงกางเกง
ลืมหรือยัง หรางที่เคยขังเรา นั่งกอดลูกกรง อยากออกไปแค่ไหน
เขาก็ไม่ปล่อยเราออกไป อยู่ข้างในก็เป็นห่วงอยู่เรื่องเดียว ว่า เธอจะเปลี่ยนไป
นั่งทบทวนต่างๆนานา เหมือนคนใกล้บ้า เหมือนคนฟั่นเฟือน
นั่งซึมซึมเลอะเลือน หรือว่าเรา ใกล้บ้าแล้ว
มีที่แคบๆให้ทบทวนจิตใจ หลายคนหลายตา แตกต่างนิสัย
แต่เขาใช้กรงเหล็กเหมือนกัน ดัดสันดาน ก่อนจะปล่อยไป สู่สังคม
* ที่มีแต่การยื้อแย่งแข่งขัน พัวพัน ดิ้นรน เห็นแก่ตัว ใคร ไม่ สู้ ตาย
ต้องโดน เหยียบย่ำ จนตัวแตกสลาย ตัว ใคร ตัว มัน มัน มัน มัน
โอ้…ละหนอตัวกู ไม่รู้เธอลืมฉันหรือยัง ฉันไม่ได้เลวร้าย อย่างที่ใคร เขามอง
ฉันไม่ได้เลวร้าย อย่างที่ใคร เขามอง
** ที่สักลายไว้ เพื่อย้ำเตือนจิตใจ ถึงจะทนเจ็บ สักเท่าไหร่
แต่ว่ามัน ไม่ใช่เครื่องหมายของคนเลว
อยากออกไปแล้ว อยากไปหาเธอ ข่าวโชยมา ไกลไกล เขาว่าเธอรอไม่ได้
เขาว่าเธอมีคนใหม่ ไปแล้ว
*** ไหนเธอบอกว่าจะมีกันแค่หนึ่ง ไหนบอกว่าจะรักให้ตายไปข้างนึง โว้ โว
แล้วนี่มันอะไร ไม่นานเท่าไร ใจคนก็ เปลี่ยน เหมือนเขียนสัญญาเอาไว้บนลม
ลมพัดลมเพ ลมถ่ายเท เปลี่ยนไป ไร้ทิศทาง คงไม่มีอีกแล้วเส้นชัย ที่ฉันเคยตามหามัน
( * , ** , *** )
คงไม่มีอีกแล้วเส้นชัย ที่ฉันเคยตามหามัน
Advertisment