กิ่งไม้บ่วิเศษ - ไผ่ พงศธร
อ้ายเว้าหยังบ่ได้ อ้ายเฮ็ดหยังบ่ได้ ไผสิเข้าใจอ้ายน้อ
ความฮักมันคาคอ มันจุกอยู่จ่อหล่อ ยามเธอมาให้พ้อหน้า
อยากขอว่าคนนั้นที่เธอควงแขน เปลี่ยนให้อ้ายเฮ็ดหน้าที่แทนสา
ได้แต่เว้าในใจตลอดมา วาสนาบ่พอได้ต้อย ซูนคิง
* อ้ายจึงอยากมี กิ่งไม้วิเศษ ชี้จ่มมนต์ไปเปลี่ยนแปลงทุก ๆ สิ่ง
จะเสกทุกอย่างให้มันเป็นจริง ให้มันเป็น ดั่งใจอ้ายฝัน
** อยากเสกให้คนคนนั้นเป็นอ้าย เสกให้เขาหายไปจากตรงนั้น
เสกให้อ้ายเป็นแฟนเธอทุก ๆ วัน อยากเสกความฝัน ให้เป็นจริงดั่งใจ
อยากเสกตัวเอง ให้เป็นคนถูกฮัก เสกให้เธอ มาอยู่ในอ้อมแขนอ้าย
แต่โลกความจริงมีเธอกับเขาเดินผ่านไป อ้ายมีกิ่งไม้ นั่งเขี่ยขี้ดิน เหงา ๆ
ได้แต่ฝันใกล้ ๆ ได้แอบฮักใกล้ ๆ กะมีแฮงใจแล้วเด้อ
ตื่นทุกวันมาเจอ ได้หลอยแนมแก้มเธอ คิดฮอดทุกวันคือเก่า
เทียวหลับตาวาด ภาพนั้นมาคอยหลอกใจ ยิ่งเพ้อไปไกลเท่าใดยิ่งเหงา
ทุกคราวที่เจอเ ธออยู่กับเขา ดับความหวังของอ้ายในโลกความจริง
( * , ** )
แต่โลกความจริงมีเธอกับเขาเดินผ่านไป อ้ายมีกิ่งไม้นั่งเขี่ยขี้ดินเหงา ๆ
Advertisment