ศาลเบิก - NewBand2018
เพลงนี้เขียน จากพื้นที่ไร้หญ้า เขียนจากฟ้า ที่ไร้ซึ่งฝน
เขียนจากแดน ที่เป็นดินแดนของทร ชน เขียนจากคน ที่ทรมาน
ในวันที่ศาล เบิกตัวฝากขัง ยังคงมีความหวัง ของคนทุกข์ทน
แต่ยังแว่วได้ยินเสียง โซ่ตรวนของเพื่อนบางคน จึงย้อนมองดูตน เราก็ทุกข์ทนไม่ต่างไป
* เสียงตรวนมันดัง ฟาดฟันหัวใจ อยากจะออกไป แต่ยังไม่ถึงเวลา
ยังคงเฝ้าคอยนับ ทุกวันคืน วินาที ผ่านมา ว่าใครจะพา ฉันออกไปที
** อยู่ในกรงขัง มีเครื่องพันธนาการ มันคิดถึงบ้าน ฉันอยู่มานานเต็มที
ยังคงบอกกับตัวเราเอง ว่าสักวัน เรานั้น จะมี อิสระเสรี เป็นวันที่เราได้ออกไป
( * )
เสียงโซ่มันดัง ฟาดฟันหัวใจ อยากจะออกไป แต่ยังไม่ถึงเวลา
ยังคงเฝ้าคอยนับ ทุกวันคืน วินาที ผ่านมา ว่าใครจะพา ฉันออกไปที
( ** )
ยังคงบอกกับตัวเราเอง ว่าสักวัน เรานั้น จะมี อิสระเสรี เป็นวันที่เราได้หลบบ้าน
Advertisment