ปรากฏการณ์ผีเสื้อ - กล้วยไทย
เพราะโลกในความเป็นจริง ทุกสิ่งไม่มีเหลือไว้ สูญสิ้นไปตามกาลเวลา
จะเร็วหรือจะช้าไม่อาจจะหนีไปได้
ใต้ฟ้าตะวันเดียวกัน แม้ฝันกันไปไกลแค่ไหน
แต่แสงตะวันที่ทอลงมา ในสักวัน จะผลาญทุกอย่างให้วอดวาย
พริ้วไหวไปตามแรงลม อวดปีกที่งามเกินใคร
แต่ผีเสื้อเจ้าเอ๋ยรู้บ้างไหม โลกใบเล็กๆกำลังจะลุกเป็นไฟ
เมื่อสายน้ำไม่มีวันคืนมา ยังจะรอไปจนนานแค่ไหน
เมื่อแสงตะวันไม่ปราณีใคร จะหยุดมันไว้ก็สายไป
* ดินแดนของผู้ทำลาย สุดท้ายเหมือนฆ่าตัวตาย เพราะโลกคือดาวดวงเดียว
ที่ยอมให้หายใจ
เรายืนบนผืนเดียวกัน โลกนี้สำคัญเท่าไร ที่เหลือไว้แค่เพียงเศษความฝันลวงตา
คงมีความหมายแค่ความว่างเปล่า
เล็กน้อยที่ทำลงไปกลับเปลี่ยนเป็นความฝันร้าย
ผีเสื้อเจ้าเพียงกระพือปีกโลกใบเล็กนี้กลับต้องมาพังทลาย
เมื่อสายน้ำไม่มีวันคืนมา ยังจะรอไปจนนานแค่ไหน เมื่อแสงตะวันไม่ปราณีใคร
จะหยุดมันไว้ก็สายไป
( * )
( * )
เรายืนบนพื้นเดียวกัน โลกนี้สำคัญเท่าไร
** แค่ดอกไม้ เด็ดก็สะเทือนไปจนถึงดวงดาว
จักรวาล มีกี่ล้านดวงดาว ก็แล้วยังไง มีดวงไหนที่เหมือนโลกเรา
แผลบางบาง หากปล่อยทิ้งยิ่งจะลุกจะลาม ดาวดวงฟ้า อาจป็นความทรงจำ
แค่ความทรงจำ ความทรงจำ
( ** )
Advertisment