ตากับหลาน - จรัล มโนเพ็ชร
ตาเดินจูงมือหลาน ตาเดินผ่าน หน้าฉันทุกวัน
ตาเคยมองดูฉัน ยิ้มให้กัน มานานหลายปี
ตามาคอย ท่าหน้าโรงเรียน เวียนรอรับหลาน คนดี
ตาเดิน ช้าช้า คงที ดูเหมือนมี ความสุขใจ
ส่วนฉันตัวคนเดียว จะเหลียวหาใครใคร ให้ความสนใจ ใยดีดูแล
มายืนคอยขายหวานเย็น ไม่เคยเห็นหน้าพ่อและแม่
อยากจะเป็นหลานตา แต่คงแค่ ได้เป็นในฝัน
ตากำลังเดินมา ตรงเวลา เท่ากันทุกวัน
ตาจะข้าม ไปฟากนั้น แต่รถรา วิ่งกันวุ่นวาย
ตามองเห็น หลานชายของตา ข้ามมา บนทางม้าลาย
แต่เกิดมี รถบรรทุก ทราย มาชนหลานชาย เต็มแรง
กระเด็นไปทันที เลือดสีแดงแดง สิ้นใจ เพราะแรง รถคนใจมาร
ตาตะลึง มองดูหลานชาย แล้วโถมกายเข้ากอด ศพหลาน
น้ำตา ไหลรินผ่าน ปานว่า จะขาดใจ
สองแขนอุ้ม ศพหลาน ตาเดินผ่านหน้าฉันเลยไป
ตา จะไปทางไหน ฉันอยากไป ร้องไห้กับตา
แต่ ตา เดินหายลับไปเลย โธ่เอ๋ย ตาเอ๋ยตา
ตั่งแต่วัน นั้นเป็น ต้นมา ไม่เคยเห็นหน้า ตาอีกเลย
Advertisment
