เดี๋ยวก็ชิน - คิงส์ ชนาวิทย์
ตื่นมาตอนเช้าที่ดูช่างสดใส เพราะฝันเมื่อคืนมีเธออยู่ข้างกาย
ได้โอบกอดเธอแล้วนอนจนตื่นสาย เหมือนในทุกๆวันเมื่อก่อนนี้
* แต่(ก็)ในความจริงไม่มีเธออีกแล้ว ที่นอนในวันนี้มันว่างเปล่า
แหละฉันที่ยังผิดหวังและปวดร้าว แต่ต้องทน
** บอกตัว เอง ว่าต้องทนไหว ต้องข่มใจให้ลืมสักที แม้รู้ว่ามันไม่มีทางทำได้
หยุดส่องเขา ไม่ต้องอยากรู้เขาไปไหน จะทำอะไร แม้ ฝืนและต้องเจ็บช้ำสักเท่าไร แต่เดี๋ยวมันก็ชิน
ก่อนนอนก็เผลอก็ยังไปกดดู รูปที่เธอลงไปไม่นานนี้
ดูเธอยังยิ้มและมีความสุขดี เหลือแค่ฉันที่จมอยู่ตรงนี้
(* , **)
ได้แต่หวัง... ว่าคงชิน ได้แต่หวัง...ว่าต้องลืม
แต่เธอรู้มั้ย..ว่ามันยากเย็น รู้มั้ย...ว่ายังอยากเห็น รู้มั้ยว่าใจยังเป็นของเธอ
*** บอกตัว เอง ว่าต้องทนไหว ต้องข่มใจให้ลืมสักที แม้รู้ว่ามันไม่มีทางทำได้
หยุดส่องเขา ไม่ต้องอยากรู้เขาไปไหน จะทำอะไร แม้ ฝืนและต้องเจ็บช้ำสักเท่าไร
แต่เดี๋ยวมันก็ชิน (สุดท้ายก็คงลืม)
( *** )
Advertisment
