อยากได้ อยากเป็น – ปู พงษ์สิทธิ์
เมื่อใดฉันรำพึง เมื่อฉันรำพัน มีเธอที่ฟังทุกอย่าง ช่วงชีวิตสั้น ๆ เราฝ่าเราฟันร่วมทาง
ไม่ได้หวังใดเกิน ไม่หวังไปไกล ขอความเห็นใจกันบ้าง ว่าชีวิตบางยาม มีอุปสรรคต้านเรา
ให้เธอกับฉันสู้มัน สู้กับความอยากได้อยากเป็น
* เปิดดวงตามองดู จะรู้ว่าคนทุกคน ต่างทุกข์เทียมเท่า
ไม่ว่าเขาว่าเราต่างแย่งต่างชิงความหวัง
เราลืมรักให้คนลืมรัก ให้กันลืมความผูกพันที่เป็นและ แลเห็นกันเป็นศัตรู ที่ต้องฆ่าฟัน
ความเจริญเข้ามาหล่อหลอม มาบั่นทอนความรักของเรา
** เมื่อความรักจากเมือง ความรักจากเรา ความรักถูกพัดหายไป
เมื่อผู้คนไร้ใจ อยากได้ อยากเป็น อยากเกิน
ลืมคนที่ทุกข์ทน ที่ลำบากลำบน และยื้อแย่งทุกอย่างช้าไป
จะปล่อยให้เขาตายไม่เหลียวแลมองอย่างไร
ขอให้รักกลับมา กลับมาที่ตรงนี้
(ซ้ำ * )
( ซ้ำ ** ) Till End
Advertisment
