คนไร้ค่า – คาราบาว เก็บเอาไว้เถิดนะ ฉันมันคนไร้ค่า จะคู่ควรกับความไว้ใจ ดอกไม้สีสดสวย หอมกระจายไกลถิ่น แมลงบินมารุมตอมมากมาย ฝากความรักของฉัน นั้นคือความห่วงใย อยากให้เธอก้าวไกลพ้นแดนดงพงหนาม อยากให้เธอมั่นจำคำที่เคยพร่ำสอน นอนหลับลงครั้งใดให้ฝันดีมีฝัน เห็นเดือนยามหลับใหล * ฝันของเธอจงสีทอง คล้องด้วยพวงมาลัย ฝันของเธอลอยล่องไป ไต่ตามโค้งรุ้ง 7 สี อนาคตงดงามมีแก้วสามดวงในใจ มีคนเป็นห่วงเป็นใยห่มผ้าให้ยามหนาวเหน็บ ** เก็บเอาไว้เถิดนะ ฉันมันคนไร้ค่า ไม่คู่ควรกับความไว้วาง โลกใบนี้กว้างนัก พร้อมให้คนก้าวเดิน ต้องเผชิญกับปัญหาหลายอย่าง *** แต่อย่าพึ่งท้อแท้ แม้ฉันไม่เคียงข้าง อยากให้เธอเดินทางถึงที่ปรารถนา แต่ให้เธอหันมายิ้มให้คนข้างหลัง ยังเป็นกำลังใจให้รู้ว่าเธอมีสุข ฉันก็สุขเหมือนเธอ ( ซ้ำ * ,** ) เก็บเอาไว้เถิดนะ ฉันมันคนไร้ค่า ไม่คู่ควรกับความไว้ใจ
Advertisment
