การรอคอย - Paradox & ทราย Farenheit
* เธอปล่อยให้ฉันรอ เธอปล่อยให้ฉันคอย
แต่เวลามันช่างเหลือน้อยแล้วเธอก็จากไป
ให้ฉันรอ เธอปล่อยให้ฉันคอย
(ต่อให้นาน)(เจ็บเพียงใด)ก็ยังคงรัก รักเธอจนหมดใจ ไม่เหลือ
ยืนอยู่ตรงนี้ ฉันรออยู่ตรงนี้ กับสายฝนที่ร่วงโปรยกับน้ำตา
ห่างอยู่ตรงนี้ เหมือนเดิมอ้างว้าง มันว่างเปล่า เหงาเหลือเกินไม่เคยตอบกลับมา
ทรมาน อยู่กับการรอคอยที่มันไม่เหลือใคร
(ซ้ำ * )
อยู่กับความเหงา ฝืนทนอย่างปวดร้าว สุดท้ายก็เป็นแค่เพียงสิ่งเลือนลาง
ตื่นจากความฝัน จ้องมองถนน ที่ว่างเปล่า เหลือเพียงตัวฉันเองที่ยังรอ
ทรมาน อยู่กับการรอคอยที่มันไม่เหลือใคร
(ซ้ำ * )
ยืนอยู่ตรงนี้แสนนาน ฉันคง ต้องยอมตัดใจ
ใจที่มันร้าวเหลือเกิน มันไม่ยอม ลบเธอออกไป ยังคงรอเธอ
เธอปล่อยให้ฉันรอ อยู่ตรงนี้ เฝ้าคอย มานาน
เธอปล่อยให้ฉันรอเธอ อีกนานไหม มันคือการรอคอย ที่แสนเนิ่น เนิ่นนาน
เจ็บเพียงใดก็ยังคงรัก รักเธอจนหมดใจ ไม่เหลือ
Advertisment
