จากโต๊ะข้างด้วยความหวังดี – โกไข่ นายสน
นั่นแฟนของใคร ถูกทิ้งเอาไว้ในผับ อารมณ์แตกยับ เห็นแล้วสงสารจับใจ
นั่งเช็ดน้ำตา มือกุมผ้าเช็ดหน้าไว้ สบตากับเธอครั้งใด ยิ่งชวนให้ใจสะท้าน
กวักมือเรียกบ๋อย ช่วยสาวน้อยทีเถอะน่า คงเจ็บปวดมา ดูซิช่างน่าสงสาร
ศาลาคนเศร้า ของเรานั้นเข้าใจกัน
ถูกทิ้งมันทรมาน อยากวานพี่บ๋อยขอเพลงปลอบใจ
บอกนักดนตรี ผมขอเพลงนี้ไปช่วยบรรเทา
( ปล่อยให้ไหลไป ให้ลอยลงสู่ทะเล ให้หายไป )
ปลอบใจคนเหงาที่นั่งโต๊ะเก้า ให้หายเศร้าใจ ผู้ชายห่วยๆ คนนั้นที่มันทำร้าย
ทิ้งลงแก้วเสียให้ไว ล้างใจให้ลืมความหลัง
* แค่คนหลายใจ มีแฟนหลายคนช่างเถอะ คนดีมีเยอะ แถวนี้ยังมีให้หวัง
ในยามทุกข์โศก โลกเหมือนว่าใกล้จะพัง อย่างน้อยคนโต๊ะข้างๆ ก็ยังหวังดีกับเธอ
บอกนักดนตรี ผมขอเพลงนี้ไปช่วยบรรเทา
( เธออยากให้ฉันอยู่กับเธอไหม อยากให้ฉันอยู่ด้วยไหมเธอ )
ปลอบใจคนเหงาที่นั่งโต๊ะเก้า ให้หายเศร้าใจ ผู้ชายห่วยๆ คนนั้นที่มันทำร้าย
ทิ้งลงแก้วเสียให้ไว ล้างใจให้ลืมความหลัง
(ซ้ำ *)
Advertisment
