(เพจ: โรงเรียนกีตาร์ไทย)


(เพจ: Guitarthai.com)
  ผมเหนื่อย......  
 
ไม่มีอ่ะไรหรอกครับพี่....ผมแค่อยากจะมาระบายว่า ผมเหนื่อย เหนื่อยชิบหายเลย ผมทำเพลงก็ไม่ดัง ประกวดดนตรี ก็ตกรอบ ไปประกวดร้องเดี่ยวก็ตกรอบ(ผมไม่ได้ร้องดีเด่นอ่ะไร แต่พวกที่เสียงแย่กว่าเข้ารอบได้ แสดงว่าผมร้องแย่มากเลยล่ะมั้ง) ผมผยายามจะวิ่งจะหาอ่ะไรใหม่ๆทุกอย่าง เพื่อที่จะทำให้วงดังได้ แต่เปรียบเทียบกับวงอื่นๆ ไม่ต้องทำอ่ะไร ก็มีทุกอย่างมาประเคนให้หมด ผมล่ะน้อยใจโชคชะตาจริงๆ ทำไมเราไม่ดังเหมือนเค้าบ้าง ทั้งๆที่เค้าไม่ต้องอ่ะไรเลย แต่เรากระตือรือร้นทุกอย่าง แต่เหมือนยิ่งวิ่งยิ่งเหนื่อย ยิ่งไร้ค่า หรือว่าดวงผมไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นนักร้องนักดนตรีก็ไม่รุ้.....


   สมาชิกแบบพิเศษ   Book Fender      12 ก.ย. 55   เวลา 19:47:00       พิมพ์   แจ้งลบ      IP = 58.9.136.12
สมาชิกแบบพิเศษ  
 


  คำตอบที่ 1  
 
ผมไม่รุ้นะครับ หลายคนอ่าน อยากจะซ้ำเติมผมก็ลุยเลยครับ แต่ถ้าไม่เป็นผม ไม่รุ้หรอกครับ ว่าความรุ้สึกมันเป็นยังไง ผมแค่มาระบายเฉยๆครับ ไม่พอใจก้ปิดหน้าต่างไปนะครับ ทุกๆคนมีสิทตั้งกระทู้ได้วันละกระทู้ เพราะฉนั้นวันนี้ผมมาขอใช้สิท 1 กระทู้ล่ะกันนะครับ


   สมาชิกแบบพิเศษ      Book Fender      12 ก.ย. 55   เวลา 19:50:00    IP = 58.9.136.12
สมาชิกแบบพิเศษ  
 


  คำตอบที่ 2  
 
แค่ได้เล่นที่ชอบ ก็พอเเ้ล้วครับ

ดังถือว่าเป็นกำไรไป

   hater1985      12 ก.ย. 55   เวลา 19:53:00    IP = 124.120.101.87
 


  คำตอบที่ 3  
 
เป็นไรมาเนี่ย เห็นในเฟสบู๊คด้วย

   Heavymetal      12 ก.ย. 55   เวลา 19:54:00    IP = 183.89.62.66

User ID นี้ถูกระงับการใช้งานชั่วคราว  
 


  คำตอบที่ 4  
 
เล่าให้เมาหน่อย เอ้ยๆ เล่าให้ฟังหน่อย

   Heavymetal      12 ก.ย. 55   เวลา 19:54:00    IP = 183.89.62.66

User ID นี้ถูกระงับการใช้งานชั่วคราว  
 


  คำตอบที่ 5  
 
ใจเย็นๆ ก่อนนะครับ

พักบ้าง เที่ยวบ้าง

หายเหนื่อยแล้วลุยต่อครับ

...เป็นกำลังใจให้ครับคุณบุ๊ค แอบดูอยู่ครับ

   pompammmmm      12 ก.ย. 55   เวลา 19:59:00    IP = 27.55.0.43

User ID นี้ถูกระงับการใช้งานชั่วคราว  
 


  คำตอบที่ 6  
 
ไม่รุ้นะ..ถ้าเปนผม..มีความสุขที่ได้เล่นดนตรี..ไม่ได้มีความสุขที่ดังหรือชนะ..

   Park Guitar      12 ก.ย. 55   เวลา 20:02:00    IP = 223.206.102.36
 


  คำตอบที่ 7  
 
พี่เป็นบุ๊คเป็นไอดอลของหลายๆคนในเอกดนตรีบ้านสมเด็จปี 1 เลยนะครับ รวมทั้งผมด้วย

อย่างน้อยๆก็มีพวกผมที่เห็นพี่เป็นแรงบันดาลใจในการเล่นดนตรีอยู่นะครับ

   ขุนขวาน      12 ก.ย. 55   เวลา 20:04:00    IP = 183.89.59.77
 


  คำตอบที่ 8  
 
เห้อ .. อย่าคิดมากเลยครับ ..

ท่านยังมีโอกาสมากกว่าผมหรือคนอื่นๆ อีกหลายคนนะ ...

ถ้าท่านท้อแท้ แบบนี้ คนที่เค้าอยากจะทำเพลง อยากจะประกวด แต่เค้าไม่มีโอกาสเหมือนท่าน เค้าจะเสียใจเอานะครับ ...

ท่านอาจจะบอกว่าผมไม่เข้าใจท่าน ก็อาจเป็นไปได้นะ ... แต่ท่านคิดไว้เสมอเถอะ มีคนที่เค้าลำบากและด้อยโอกาสกว่าเราอีกมากมายครับ ... ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้นนะ ... ผมอยากเล่นจะตายไป แต่เรียนจบแล้วก็ต้องกลับมารับกิจการต่อจากพ่อแม่ผม .... อนาคตในแวดวงดนตรีผมแทบจะริบหรี่กว่าของท่านเยอะเลย .. ทำใจครับ แล้วสู้ต่อ ... เดี๋ยวก็ดีเอง เป็นกำลังใจให้จ้า

   thOng~      12 ก.ย. 55   เวลา 20:11:00    IP = 101.51.250.183
 


  คำตอบที่ 9  
 
ผมว่า ไม่ได้มีแค่พี่คนเดียวหรอกครับที่คิดแบบนี้

คนในประเทศนี้ อาชีพนี้ มีความฝันยืน จุดนั้นเหมือนกันแทบทุกคน

เขาเหล่านั้นไม่มีโอกาศ เท่าท่านเลยก็มี

ทำเพลงมาคนฟังไม่ถึง500ด้วยซ้ำ ไม่ดัง ไม่มีคนฟังก็มี

อย่าคิดมากครับ สู้ๆ ผมเป็นกำลังใจช่วย

ยังไงคนดนตรีด้วยกัน หัวอกเดียวกันครับ

   จิ๊กกาโร่แมน      12 ก.ย. 55   เวลา 20:25:00    IP = 49.48.97.209
 


  คำตอบที่ 10  
 
ดีนะครับพี่ ที่ยังมีคนดูพี่เล่น

ผมเล่นพวก poison ไว้ผมยาวแต่งหน้า เมคอัพ ทาปาก ผมเพิ่งอายุ 20

ใส่กางเกงหนัง รองเท้าส้นสูง ผ้าโพกหัว ผ้าเหน็บก้นอีกผืนนึง

เชื่อไหม ทุกคนลงความเห็นว่าพวกผมบ้า หลงยุคไปหรือเปล่า

โดยที่เด็กสมัยนี้น้อยนักที่จะเล่น hairband พวก poison motley crue

ผมเล่นไม่มีใครฟังเลยถ้าเขาไม่รู้จัก ผมยังเล่นเลยครับ เพราะผมไม่ได้เล่นเพียงเพื่อ

ให้เขาสนใจ ผทเล่นให้พวกเขามีบุญได้ฟัง :) ทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใครเข้าใจผม

ทั้งที่ 80's นี่ แฮร์แบนด์เต็มเมือง ^^ สู้ ๆ ครับ ขอบคุณครับ

   SOMTAE_PSMN_GLAM      12 ก.ย. 55   เวลา 21:07:00    IP = 125.24.209.121
 


  คำตอบที่ 11  
 
เหนื่อยก็พักซักนิด หายเหนื่อยแล้วลุยต่อครับ ผมยังงมโข่งหัดไล่สเกล Pulloff hammer on legato นู่นนี่อยู่ที่บ้านเลยครับ ไม่ไปไหนเลยเหมือนย่ำอยู่กับที่ คิดแล้วก้อท้อ พอได้ซักซักหน่อยก็ดีขึ้นแล้วกลับมาลุยต่อครับ

คุณบุคดีกว่าผมเยอะ เล่นกีต้าก็เก่งมีวงเล่น มีเพื่อนเล่นด้วยกัน สู้ๆต่อไปครับซักวันต้องเป็นวันของคุณบุค

   patsawat  12 ก.ย. 55   เวลา 21:35:00    IP = 58.9.71.237
 


  คำตอบที่ 12  
 
เลือกเอาจะเป็น.Justin beberหรือจะเป็นdream theater. ถ้าไม่ได้ทั้งสองอย่างก็รู้จักตัวเองให้มากขึ้น
เข้าวัดศึกษาสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้แล้วจะไม่ต้องมานั่งทุกเช่นนี้

   toaylovemusic      12 ก.ย. 55   เวลา 21:40:00    IP = 58.9.68.155
 


  คำตอบที่ 13  
 
สู้ๆบุ๊ค ของจริง ต้องทนไฟได้

คนที่เขาอยู่ค้างฟ้า คนดัง เทพตัวจริง ต่างๆ

ต่างก็ผ่านความรู้สึกนี้มาหมดแล้ว

แต่เขาเลือกที่จะเดินต่อไป

หลายคน รวมถึงพี่ ยังไม่มีโอกาส เข้าไปแตะ เสี้ยวความรู้สึกที่บุ๊ครู้สึก และได้สัมผัสเลย

ได้อยู่จุดนั้นแล้ว หากเหนื่อยก็พักบ้าง เพื่อลุยต่อไปครับ

   พายุลูกเห็บ      12 ก.ย. 55   เวลา 21:45:00    IP = 49.48.20.161
 


  คำตอบที่ 14  
 
ระบายได้เลยนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
พยามมีความสุขกับมันนะครับ อย่าไปเครียด เพราะเล่นดนตรี เล่นให้บันเทิงและผ่อนคลาย
มันต้องมีวันของเราสักวันนะครับ เชื่อผมเถอะครับ ขนาดผมเล่นดนตรีกลางคืน ผมยังต้องสู้มาเป็นสิบปีกว่าจะได้มีงานที่ดี เริ่มแรกได้เงินน้อยมาก กินข้าวกับน้ำมันรถก็หมดแล้วครับ และทุกคนก็ดูถูกสารพัดว่าจะไปรอดเหรอ ขนาดแม่ยังให้เลิกไปเรียนวิชาชีพอย่างอื่นทำ ทำมาสารพัด เรียนซ่อมมอเตอร์ไซค์ ไปเป็นเด็กเสิร์ฟ ไปขายข้าวอาหารตามสั่ง สรุป สุดท้ายก็รู้ว่าตัวเองทำสิ่งที่รักแล้วมีความสุขคือเล่นดนตรี ก็พยามทำต่อไปเรื่อยๆ จนมีโอกาส และโชค จนได้งานที่ดีกว่าเมื่อก่อนมาก
ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันไม๊นะครับ แต่อยากบอกว่า อดทนหน่อยนะครับ สู้ๆครับ ถ้าทำเต็มที่แล้ว ก็ยังภูมิใจว่าได้ทำอย่างดี สักวันจะดีเองนะครับ อย่าหยุดแล้วกันครับ

   youngguitar      12 ก.ย. 55   เวลา 21:47:00    IP = 125.25.109.219
 


  คำตอบที่ 15  
 
ชีวิตมันอาจจะมีเรื่องที่หนักกว่านี้รอคุณอยู่....นี่แหล่ะครับชีวิตจริง
ลองยิ้มให้กับความผิดหวังบ้าง....มันจะทำให้เราลุกง่ายขึ้นและแกร่งขึ้น
สู้..สู้...สู้...หรือจะยอมแพ้


   solay  12 ก.ย. 55   เวลา 21:48:00    IP = 27.55.5.62
 


  คำตอบที่ 16  
 
ชีวิตไม่ได้มีแต่กลีบกุหลาบโรยบนทางเดิน บางครั้งเราอาจต้องเจอหนามกุหลาบบ้าง คุณ book สู้ๆนะครับ คุณยังดีกว่าหลายๆคนที่ไม่มีโอกาสได้เดินตามความฝันของตัวเอง ผมขอเป็นหนึ่งในกำลังใจให้นะครับ

   แมวอ้วนพุงป่อง      12 ก.ย. 55   เวลา 21:56:00    IP = 118.172.104.201
 


  คำตอบที่ 17  
 
อย่าคิดมากเลยครับพี่ชาย ผมก็ประกวดดนตรีมา มากกี่รอบๆ ก็ตกรอบแต่ผมเล่นแล้วมีความสุขมากนะครับ :D:D

   shedevill      12 ก.ย. 55   เวลา 22:13:00    IP = 115.87.38.115
 


  คำตอบที่ 18  
 
ท่านกำลังเป็นส่วนหนึ่งของผู้จะที่ประสบความสำเร็จในวันข้างหน้า
เพราะไม่มีศิลปินคนใดเป็นตำนานได้ โดยไม่เคย " เหนื่อย " มาก่อน

   sakai  12 ก.ย. 55   เวลา 22:14:00    IP = 113.53.145.182
 


  คำตอบที่ 19  
 
ถ้อได้แต่อย่าถอยครับน้อง book สู้ต่อไปสักวันจะต้องเป็นวันของเราครับท่าน

   peck ferder      12 ก.ย. 55   เวลา 22:27:00    IP = 125.25.179.140
 


  คำตอบที่ 20  
 
้ท้อได้แต่อย่าถอยครับน้อง book สู้ต่อไปสักวันจะต้องเป็นวันของเราครับท่าน

   peck ferder      12 ก.ย. 55   เวลา 22:28:00    IP = 125.25.179.140
 


  คำตอบที่ 21  
 

ยังมีพรุ่งนี้ เสมอ

   สมาชิกแบบพิเศษ      ชิตชัย      12 ก.ย. 55   เวลา 22:59:00    IP = 49.48.193.62
สมาชิกแบบพิเศษ  
 


  คำตอบที่ 22  
 
อายุยังไม่มากเลยนี่ครับ

ไม่เป็นไร งานประกวด ยังมีอีกเยอะ

สู้ๆครับ

   สมาชิกแบบพิเศษ      tamasnare      12 ก.ย. 55   เวลา 23:28:00    IP = 180.180.106.129
สมาชิกแบบพิเศษ  
 


  คำตอบที่ 23  
 
ขอเเนะนำให้ .. .....หายไปจากเวปกีตาร์ไทยสักปี
จากนั้น ทุกอย่างจะดีขึ้น ..อย่างมีเหตุมีผล ลองดูนะ

   NEED2KNOWS      12 ก.ย. 55   เวลา 23:29:00    IP = 183.89.62.30
 


  คำตอบที่ 24  
 
ออกงานให้บ่อยที่สุด ทุกเวลา ทุกสถานที่

แค่คนฟังขยับตาม ก็หายเหนื่อยแล้วครับ

   sitth      13 ก.ย. 55   เวลา 0:57:00    IP = 27.130.174.225
 


  คำตอบที่ 25  
 
no pain, no gain ; )

   spydermaya      13 ก.ย. 55   เวลา 1:12:00    IP = 58.9.72.41
 


  คำตอบที่ 26  
 
สวัสดีครับน้อง Book Fender พี่แปลกใจมากที่น้อง Book Fender มีความคิดอย่างนี้ เพราะที่น้อง Book Fender พูดมาว่า

" ผมทำเพลงก็ไม่ดัง "

พี่ว่าเพลงน้องดีนะ เพลงบางระจันที่วงของน้องเอามาทําใหม่ ทุกวันนี้พี่ยังฟังอยู่เลย เวลาน้องทําเพลงอะไรออกมา พี่ก็เห็นมีแต่คนชมน้อง

" ประกวดดนตรี ก็ตกรอบ ไปประกวดร้องเดี่ยวก็ตกรอบ(ผมไม่ได้ร้องดีเด่นอ่ะไร แต่พวกที่เสียงแย่กว่าเข้ารอบได้ แสดงว่าผมร้องแย่มากเลยล่ะมั้ง) "

น้อง Book Fender เคยชนะเลิศนี่ พี่จํีาได้ เมื่อ 1 - 2 ปีก่อนมั้ง ที่น้องประกวดแล้วได้รางวัล ตอนแรกที่พี่เห็นน้องร้องเพลง พี่ก็เคยคิดอยู่ในใจว่า อีกหน่อยน้องคนนี้ต้องดังแน่ ๆ แล้วน้องก็ได้รางวัลจริง ๆ น้อง Book Fender อย่าไปท้อเลย ใจเย็น ๆ ครับ คนเราบางทีมันต้องมีล้มบ้าง ไม่ได้รางวัลกันบ้าง ไม่เชื่อน้อง Book Fender ลองหาประวัติคนที่ประสบความสําเร็จในชีวิตมาอ่านสิ พี่ว่าน้อง Book Fender ต้องเคยอ่านมาบ้าง เพราะพี่ก็เคยตั้งกระทู้แนวคนที่ประสบความสําเร็จในชีวิตมาก่อน คือ คนที่จะประสบคววามสําเร็จที่ยิ่งใหญ่ เขาเหล่านั้นล้วนต้องเคยผิดหวังมากันทุกคน น้อง Book Fender รู้ไหม ความผิดหวังของน้องนี่ล่ะ ที่จะทําให้น้องแข็งแกร่งมาก ๆ ในอนาคต ถ้าน้องอดทน ผ่านมันไปได้ในตอนนี้ ในอนาคต พอน้องไปถึงตรงนั้นแล้วย้อนกลับมามองในวันเก่า ๆ แล้ว น้องจะยิ้มอย่างภาคภูมิใจอย่างแน่นอนครับ ไม่เชื่อ คอยดูสิ

" ผมผยายามจะวิ่งจะหาอ่ะไรใหม่ๆทุกอย่าง เพื่อที่จะทำให้วงดังได้ แต่เปรียบเทียบกับวงอื่นๆ ไม่ต้องทำอ่ะไร ก็มีทุกอย่างมาประเคนให้หมด ผมล่ะน้อยใจโชคชะตาจริงๆ ทำไมเราไม่ดังเหมือนเค้าบ้าง ทั้งๆที่เค้าไม่ต้องอ่ะไรเลย แต่เรากระตือรือร้นทุกอย่าง แต่เหมือนยิ่งวิ่งยิ่งเหนื่อย ยิ่งไร้ค่า หรือว่าดวงผมไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นนักร้องนักดนตรีก็ไม่รุ้..... "

อย่าเพิ่งท้อครับน้อง Book Fender หมั่นท่องเอาไว้ครับ " ท้อได้แต่อย่าถอย " เวลาที่ท้อในอะไรบางอย่างขึ้นมา พี่จะท่องคํานี้ในใจเสมอ ท่องไว้ 2 ประโยคครับ " ท้อได้แต่อย่าถอย " และ " อดทนไว้ " แล้่วน้องจะผ่านไปด้วยดีอย่างแน่นอน ขอให้ทําในสิ่งที่ตนทําต่อไป อ้อ แต่อย่าหักโหมมากไป เอาแบบพอดี ๆ อย่าไปตั้งความหวังแบบเทใจไปเต็ม 100 คือ ตั้งความหวังได้ แต่เผื่อใจไว้ครึ่งหนึ่งด้วย ไม่รู้นะ ทุกวันนี้ พี่ยังคงคิดว่า อีกหน่อยน้อง Book Fender จะต้องดังมาก ๆ อยู่ดี พี่คิดอย่างนี้มานานแล้ว และก็ไม่เคยเปลี่ยนจริง ๆ เพียงแต่มันอาจจะต้องใช้เวลา กับ ต้องเจอช่วงที่เหมาะสมก่อน อย่าเพิ่งไปรีบร้อน ค่อย ๆ ไป แต่ไปอย่างมั่นใจน้อง Book Fender แล้วซํกวันจะเป็นของน้อง

เอากันจริง ๆ แล้ว พี่ว่าน้อง Book Fender อะ ประสบความสําเร็จไปนานแล้ว ตั้งแต่ที่ได้รางวัลชนะเลิศแล้ว พี่เห็นน้องร้องเพลงออกมา ก็ทําให้คนมีความสุข มีแต่คนบอกว่า น้องเสียงดี พี่ไม่เห็นใครจะว่าว่าน้องร้องไม่ดีเลย อย่าไปคิดมากครับ เอาน่า ขอให้ทําในสิ่งที่ตั้งใจไว้เรื่อย ๆ เดี๋ยวพอถึงเวลาแล้ว เดี๋ยวความสําเร็จจะมาหาน้องเอง ถ้าน้องไม่ยอมแพ้ไปก่อน เดี๋ยวคอยดูว่า ที่พี่พูดมาจะจริงรึเปล่า อดทนและทําต่อไปครับ ขอเป็นกําลังใจให้เสมอครับ

   rockonyou      13 ก.ย. 55   เวลา 1:15:00    IP = 67.244.65.92
 


  คำตอบที่ 27  
 
อ้อ เพิ่มอีกหน่อย อีกอย่างหนึ่งคือ ถ้าพี่จําไม่ผิด น้อง Book Fender ก็เคยออก tv แล้วที่น้องไปประกวด สําหรับพี่ ในชีวิตนักดนตรี ถ้าได้ออก tv แค่นี้ก็ถือว่า สําเร็จแล้วครับ จริง ๆ แล้ว พี่ว่านะ การได้ออก tv เดี๋ยวนี้มันเล็กน้อยมาก เพราะน้อง Book Fender อย่าลืมว่า น้อง Book Fender สามารถใช้ youtube เผยแพร่ผลงานของตัวเองได้ ซึ่งน้องก็ทําอยู่ และพี่ก็เห็นว่า มึีคน click ดู vdo ของน้องเยอะแยะ การเผยแพร่ใน youtube นั้นออกไปทั่วโลก แต่ใน tv จะอยู่แค่ในเมืองไทย นอกจากคนอัดจากใน tv แล้วมาใส่ลงใน youtube พี่ไม่เห็นมันจะต่างกันตรงไหน ไม่รู้นะ สําหรับพี่นะ น้อง Book Fender ประสบความสําเร็จไปนานแล้ว เพียงแต่ว่า น้องยังไม่ได้ดังแบบทุกคนในประเทศไทยรู้จักน้องหมด แต่น้องอย่าลืมว่า อย่างน้อยใน guitarthai นี้ พี่ก็เชื่อว่า ไม่มีใครที่ไม่รู้จักน้อง Book Fender นอกจากคนที่เพิ่งสมัครเข้ามาใช้ใหม่จริง ๆ เพราะฉะนั้น จงภูมิใจตัวเองเถอะครับ อุปสรรคที่เข้ามา มันจะทําให้น้องแข็งแกร่งขึ้น ใจใหญ่ขึ้นจริง ๆ ถ้าน้องลองสังเกตตัวเองดูดี ๆ น้องจะเห็นมันในใจน้องครับ พี่กล้าพูดเลยว่า ถ้าน้อง Book Fender ลองมองดูตัวเองตอนนี้ดี ๆ มองแบบไม่ใช้อคตินะ น้องจะมองแล้วบอกกับตัวเองในใจ เออ เราก็ผ่านอะไรมาเยอะนี่หว่า แล้วเราอดทนมาได้ยังไงวะ เออ ปัญหาที่เข้ามามันทําให้เราแกร่งขึ้นจริง ๆ แฮะ ลองมองดูตัวเองดี ๆ แล้วน้องจะเข้าใจในสิ่งที่พี่พูดครับ สู้ ๆ ครับ

   rockonyou      13 ก.ย. 55   เวลา 1:23:00    IP = 67.244.65.92
 


  คำตอบที่ 28  
 
เพิ่มอีกหน่อย พี่ไม่รู้ว่า น้อง Book Fender เคยอ่านหนังสือชีวิตเป็นอย่างนี้รึเปล่า ยังไงลองเ้ข้าไป download มาอ่านดูครับ จะได้เข้าใจตัวเองมากขึ้น อยากให้อ่านให้จบจริง ๆ ครับ หนังสือดีมาก ๆ ลองอ่านให้จบดู แล้วน้องจะมีพลังสู้ต่อไปอย่างแน่นอนครับ

http://www.numthang.org/topic/3710/1/

   rockonyou      13 ก.ย. 55   เวลา 1:26:00    IP = 67.244.65.92
 


  คำตอบที่ 29  
 
ได้ยินมาว่า วง silly fool ไปแข่งที่ไหนก็ตกรอบ
คุณbook สู้ๆเถอะ สักวันต้องเป็นวันของเรา
ผมเชื่ออย่างนั้น ฮ่าๆ

   ai-impulse  13 ก.ย. 55   เวลา 1:57:00    IP = 171.4.39.36
 


  คำตอบที่ 30  
 
ฝากคําสอนนี้ให้น้อง Book Fender อ่านครับ อนุโมทนาครับ

   rockonyou      13 ก.ย. 55   เวลา 2:35:00    IP = 67.244.65.92
 


  คำตอบที่ 31  
 
เอาอันนี้ไปดูอีกอันครับน้อง Book Fender สู้ ๆ ครับ อย่างที่พี่บอกครับ อย่าไปรีบร้อน ค่อย ๆ ไป เดี๋ยวจังหวะโอกาสมาพอดี ๆ ลงตัว เดี๋ยวน้องก็จะประสบความสําเร็จครับ ไปข้า ๆ แต่จะได้ผลอันยิ่งใหญ่แลุะุคุ้มค่ากับการรอคอยแน่นอนครับ

   rockonyou      13 ก.ย. 55   เวลา 2:47:00    IP = 67.244.65.92
 


  คำตอบที่ 32  
 
^^

   Dr.sin      13 ก.ย. 55   เวลา 3:58:00    IP = 125.25.46.48
 


  คำตอบที่ 33  
 
แต่พี่บุคถ่ายรูปสวยนะ ^^

   สมาชิกแบบพิเศษ      sai077      13 ก.ย. 55   เวลา 4:54:00    IP = 183.88.249.134
สมาชิกแบบพิเศษ  
 


  คำตอบที่ 34  
 
เห็นด้วยครับ ท่านsai077

   sakai  13 ก.ย. 55   เวลา 8:01:00    IP = 113.53.143.59
 


  คำตอบที่ 35  
 
ป็อปเดอะซันยังช่วยแม่ขายกับข้าวอยู่ตั้งนานกว่าจะดัง

   toaylovemusic      13 ก.ย. 55   เวลา 9:08:00    IP = 27.55.13.229
 


  คำตอบที่ 36  
 
ขอเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ สู้ต่อครับ

   สมาชิกแบบพิเศษ      kabinblueser      13 ก.ย. 55   เวลา 10:18:00    IP = 110.49.226.186
สมาชิกแบบพิเศษ  
 


  คำตอบที่ 37  
 
การทำความฝันของเราให้เป็นจริงได้ไม่ใช่ง่ายๆ ครับ อย่างผม (ผมไม่ใช่นักดนตรีนะ และไม่เกี่ยวกับวงการดนตรี)

กว่าจะทำความฝันตัวเองให้เป็นจริงได้ต้องใช้เวลาสะสมประสบการณ์ ทีมงาน ความน่าเชื่อถือ ฯลฯ มาสิบกว่าปี

โลกนี้ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ หรอกครับ นอกซะจากว่าเราเกิดมาบนกองเงินกองทองหรือเป็นลูกหลานของคนมีชื่อเสียงอยู่แล้ว

   SRI - ESP      13 ก.ย. 55   เวลา 10:28:00    IP = 125.24.168.3
 


  คำตอบที่ 38  
 
จงอย่าคาดหวังอะไรมาก มันจะได้ไม่ผิดหวังมาก
ถ้าไม่มีคำว่าแพ้ ก็คงไม่มีคำว่าชนะ ถือซะว่าวันนี้ไม่ใช่วันของเรา สู้ต่อไปครับสักวันมันจะเป็นของคุณ

   kai_niwat@hotmail.com      13 ก.ย. 55   เวลา 10:33:00    IP = 125.25.21.145
 


  คำตอบที่ 39  
 
เล่นต่อไปครับบุ๊ค ผมแอบดูวงคุณอยู่นะครับ บางทีผมฟังแล้วรู้สึกว่าจะมีวันหนึ่งที่พวกคุณจะเจออะไรที่ยิ่งใหญ่ ผมไม่ได้รู้สึกอย่างนี้กับมากวงนักครับ

เล่นดนตรีให้เหมือนมันเป็นอะไรที่ล้ำค่าอย่างที่คุณทำกันอยู่ต่อไป จริงจังกับมัน

ถ้าเราจริงใจกับเพลงของเราแล้ว ทุกช็อดที่ตี ทุกโน้ตที่ลง ทุกคำที่ร้องออกไป มันมีความหมายกับใครบางคนเสมอ

อย่างน้อยก็กับคุณเองคนหนึ่งแล้ว

เพลงของเพื่อนผมวงที่โพสนี้ทุกเพลงผมฟังแทบไม่ได้ มันจะร้องครับ เพราะอะไรทราบไหมครับ?


เพราะสมัยที่พวกเราประกวด เข้ารอบบ้างตกรอบบ้าง รู้สึกท้อบ้าง ทำเพลงคนไม่เก็ทบ้าง ไม่ได้เล่นบ้าง เหมือนเจอกำแพงมหึมากั้นไว้ตลอดเวลา ผมรู้สึกเหมือนที่คุณรู้สึกอยู่ตอนนี้แหละครับ

ผมเลือกเดินจากมา แต่พวกเค้าสู้เพื่อดนตรีที่เรารักตลอดมา และผมรู้ว่าพวกเค้าจะสู้ตลอดไป จนวันหนึ่งพวกเค้าจะพบกับอะไรที่ยิ่งใหญ่ โดยที่ผมได้แต่มองห่างๆ เพราะผมมันไอ้ขี้ขลาดคนหนึ่ง

แล้วคุณล่ะ?

   Bottomsup      13 ก.ย. 55   เวลา 10:51:00    IP = 64.141.42.182
 


  คำตอบที่ 40  
 
สมัยเอ๊าะๆถ้าผมอยากดัง ผมอาจจะได้เป็นนายแบบวัยรุ่น
จับผลัดจับพูลอาจจะได้เป็นนักร้อง อาจจะดังก็ได้
แต่ผมไม่เอาเลย ผมมองว่าผมถ้าจะเล่นดนตรีอยากยืนระยะได้ยาวๆ
การเป็นศิลปินดังมันก็ดีครับ แต่จะดังยืนยาวมันก็ใช่ว่าจะง่าย
จริงๆเรารักดนตรีได้อยู่ทำงานเกี่ยวกับดนตรี มีรายได้จากมันเลี้ยงตัว
เลี้ยงครอบครัวได้ก็พอแล้วครับ ขอให้มันไปได้ยาวๆ
ผมหวังแค่นั้นเองนะ แต่สุดท้ายพอเข้าไปสมผัสงานด้านนี้แล้ว
อิสรภาพบางอย่างผมหมดไป ผมเลยหันหลังไม่เดินไปต่อครับ
ทำงานธรรมดาๆเล่นบ้างกิจกรรมดนตรีบ้าง พอใจระดับนึงครับ
มีความสุขกว่า

เรื่องดังอย่าไปหวังมากครับ ให้มันมีงานเรื่อยๆดีกว่า
ชื่อเสียงวันนึงมันก็หมดไป ถ้าไม่ใช่ตัวจริงยืนได้ไม่ยาว
เป็นตัวจริงๆยังไงก็ไปได้ยาวๆนะ

เหมือนฟ้ากำลังทดสอบจิตใจเรานี่ล่ะว่าสู้แค่ไหน

   bbling      13 ก.ย. 55   เวลา 10:57:00    IP = 203.155.54.251
 


  คำตอบที่ 41  
 
เริ่มดูประมาณนาทีที่ 1 นะครับ high light อยู่ประมาณนาที่ที่ 3 แต่ดูให้จบนะ
ขอเอาใจช่วยละกัน

   ปัดติโถ่      13 ก.ย. 55   เวลา 12:13:00    IP = 183.88.72.71
 


  คำตอบที่ 42  
 
ถ้าเป็นผมคงร้องให้ล่ะครับ ที่มีคนมาให้กำลังใจเยอะขนาดนี้ ในวันที่ท้อแท้สุดๆ

ผมว่าถ้าเราทำเต็มที่แล้ว จงอย่าเสียใจครับ รางวัลมันไม่ได้มาเป็นตัวการันตีความสำเร็จในชีวิตเรา บางครั้งความคาดหวัง ว่าชีวิตจะดีและประสบความสสำเร็จมากจนเกินไป ทั้งๆที่เราคิดว่าเราได้ทำดีที่สุดแล้ว มันยิ่งเป็นสิ่งที่ย้อนกลับมาทำร้ายตัวเรา เผื่อใจไว้บ้างก็ดีกับความพลาดหวัง การยอมรับคำพิพากษาของโชคชะตา ยิ่งตอกย้ำความพ่ายแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มเสียด้วยซ้ำ

สิ่งที่ทำได้เพียงอย่างเดียวกับโชคชะตาก็คือ สบทให้เป็นภาษาและถ้อยคำที่คิดว่าถ่อยที่สุดเท่าที่ถูกจากรึกไว้บนโลกใบนี้เท่านั้น

ความท้อแท้มันก็เปรียบเสมือนการกลับมาพัก และกลับมามองตัวเองอีกครั้ง ว่าสิ่งที่เลือก มันคือเส้นทางของเราจริงๆหรือไม่ ถ้าตอบคำถามตัวเองได้ นั่นคือรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตแล้วครับ เพราะฉะนั้นจงเดินต่อไปเถอะครับ ถึงแม้ว่าเส้นทางข้างหน้ามันจะเป็นเช่นไรก็ตาม เพราะมันย่อมดีกว่าการหยุดเดินแน่นอน



ถึงแม้ว่าปลายทางมันจะเป็นหุบเหวลึกที่ไม่ทราบว่าถ้ากระโดดลงไปแล้วจะรอดไหม ถ้าคุณไม่โดดแต่เลือกที่จะหันหลัง แล้วเดินย้อนกลับบ้าน คุณย่อมปลอดภัยแน่นนอน แต่ชีวิตของคุณก็จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม เหมือนตอนที่คุณเป็นแค่เด็กตัวเล็กๆช่างฝันคนนึงแล้วยังไม่คิดจะออกเดินทาง

แต่หากคุณตัดสินใจกระโดดลงไป ถ้าหากก้นบึ้งของหุบเหวมันคือขุมนรก คุณก็ยังมีเรื่องเล่ามันส์ๆไปโม้ให้ยมบาลฟังได้บ้างว่าคุณได้สร้างวีระกรรมแสบดากระหว่างทางไว้มากมายขนาดไหน



แต่หากมันคือสวรรค์ ..... ผม No Comment !!? ( เพราะสวรรค์ไม่มีจริงสำหรับผม )


พยายามต่อไปครับ ผมเข้าใจในเรื่องตัวแปรทางสังคมของบ้านเราในการคัดคนที่ประกวดเข้ารอบ หรือตัวศิลปิน ซึ่งอันดับหนึ่งเลยอย่างที่รู้ๆกันเขาต้องมองเราที่ " ภาพลักษณ์ " โดยที่ไม่ได้แคร์เลยเรื่องความสามารถ

ถ้าไอ้คนๆนั้นที่ถูกเลือกมันพอจะขัดเกลาได้มันก็ดีไป แต่ถ้าหนังหน้าดีแต่ฝีมือห่วย สุดท้ายก็คงกลับไปช่วยแม่ขายกล้วยแขกในตลาดนัดเหมือนเดิมอยู่ดี ซึ่งตรงนี้ต้องยอมรับว่าคนที่เสพสื่อบ้านเราฉลาดขึ้นมาก ไม่ใช่ว่าแค่หล่อๆ, สวยๆ ก็เอาหมด ( ยกเว้นเกาหลี - -" )

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นหากผู้จัดเขาเล็งเห็นแล้วว่า " เรา " สามารถจำหน่ายไปในทิศทางไหนได้บ้าง เราก็จำต้องถูกจำหน่ายไปตามรูปแบบนั้น เพราะการเป็นศิลปิน ( โดยเฉพาะในบ้านเรา ) มันคือ " สินค้า " ซึ่งแน่นอนมูลค่าของสินค้าย่อมมีการผันผวนเปลี่ยนไปตามรูปแบบและแพ็คเกจ ซึ่งแท้จริงคำว่า " ศิลปิน "ในความคิดผมมันประเมณค่ามิได้ เพราะมันย่อมมีคุณค่าในตัวของมันเอง

มีเพียงแต่คุณเท่านั้น ที่จะเลือกให้คนอื่นมาตีค่าคุณเป็นสินค้า หรือเลือกที่จะให้คุณค่าตัวเอง

หากเปรียบเทียบเป็น พลาสติก คุณต้องคงรูปให้สวยงามอยู่เสมอ หากมันถูกวงจรแห่งกาลเวลาเปลี่ยนแปลงไป รูปร่างของมันหรือสีสันดูไม่สดใส คุณค่าของมันเท่ากับ " ศูนย์ "

หากแต่คุณคือทองคำ แต่ถูกหลอมรวมเป็นก้อนขี้หมา ต่อให้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน คุณค่าของคุณมันย่อมมากมายยิ่งขึ้นตามกาลเวลา เพราะคุณคือ " ทองคำแท้ "


ผมว่าจุดมุ่งหมายของความสำเร็จหากเราคิดแต่เพียงว่า ทำให้เป็นที่รู้จักในประเทศ มันอาจจะยังไม่เพียงพอ
ผมอยากให้มองไปถึงในระดับโลกเลย ซึ่งความคิดแบบนี้ก็มักจะโดนลุงข้างบ้านแขวะเอาเสมอๆว่า " มึงนะมันเพ้อเจ้อ เอาแค่ดังในหมู่บ้านได้มึงก็เก่งแระอย่างมึงน่ะ " )

แต่ผมกลับมองว่ามันไม่ไร้สาระ และสามารถทำได้จริง เพราะศิลปินในบ้านเราก็เริ่มที่จะตื่นตัวกับเวทีโลกกันบ้างแล้วพอสมควร ( ยกตัวอย่าง อ.แจ๊ค หรือแม้แต่ บัวขาว ที่ดังในเมืองนอกก่อนเมืองไทยด้วยซ้ำ ) เพราะวงดนตรีระดับโลกหลายๆวงเขาก็มีความคิดแบบนี้ กันตั้งแต่เริ่มทำวงเลย เพราะฉะนั้นเริ่มทำในสิ่งเล็กใๆห้ยิ่งใหญ่ดีกว่าครับอย่าได้ท้อแท้


ผมเองก็ไม่ใช่คนดนตรีตัวจริงอะไรนะ แต่ก็ยังไม่ละทิ้งดนตรี ถึงแม้ว่ามันจะไม่เคยนำความร่ำรวยมาให้ผม แต่ผมก็มีความสุขเสมอหากได้พูดคุยกับมัน

สิ่งที่เรียกว่า " ประสบความสำเร็จ " คืออะไรไม่มีใครสามารถนิยามได้ เพราะความสำเร็จอาจไม่ได้หมายถึง ชื่อเสียงหรือเงินทอง

คุณเท่านั้นล่ะที่จะตอบตัวเองได้ว่า " สิ่งนี้ล่ะคือความสำเร็จ " ทั้งต่อตัวคุณและประเทศชาติ



สู้ๆนะก๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ พี่ Book Fender เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ^^


   kuy13      13 ก.ย. 55   เวลา 12:48:00    IP = 124.122.24.232
 


  คำตอบที่ 43  
 
คำเดียว อย่าไปท้อ Book !!!

   pangchangnoy      13 ก.ย. 55   เวลา 13:42:00    IP = 171.4.157.17
 


  คำตอบที่ 44  
 
สู้ๆนะครับเป็นกําลังใจให้จ้าา

ผมเคยอยากดัง อยากชนะทุกเวที(เคยประกวดมาเยอะเหมือนกัน ทั้งชนะที่1ก็บ่อย ตกรอบก็บ่อยครั้ง) อยากออกเทป อยากออกทีวี.....แต่วันนี้ผมรู้แล้วว่าสิ่งที่ผมต้องการจากดนตรีจริงๆคือได้เล่น+สัมผัสแล้วมีความสุข เท่านั้นเอง....ส่วนรายได้หรือสิ่งอื่นๆที่พลอยได้จากการเล่นดนตรี ผมถือว่าเป็นความบังเอิญละกัน แฮ่ๆ

   อ้นครับผม  13 ก.ย. 55   เวลา 18:00:00    IP = 223.206.241.140
 


  คำตอบที่ 45  
 
ขอบคุณพี่ๆทุกๆคนนะครับ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ ผมไม่รู้จะหาสิ่งใดมาเปรียบเทียบกับความรู้สึกดีๆที่ผมได้จากพี่ๆน้องๆทุกๆท่านนะครับ ขอบคุณล้านครั้งก็ยังไม่เทียบเท่ากับความรู้สึกที่ผมได้จากพี่ๆน้องๆเลยครับ ขอบคุณบ้านหลังนี้ ขอบคุณครอบครัวนี้ที่ไม่ได้ทิ้งผมไปไหน ขอบคุณทุกๆคนที่ให้กำลังใจผม ผมพิมพ์ไปร้องไห้ไปเลยครับตอนนี้ ขอบคุณที่ทำให้ผมมีแรง,มีพลังฮึดขึ้นสู้อีกครั้งครับ ขอบคุณครับ

Book Fender

   สมาชิกแบบพิเศษ      Book Fender      14 ก.ย. 55   เวลา 7:05:00    IP = 61.90.76.165
สมาชิกแบบพิเศษ  
 


  คำตอบที่ 46  
 
vdo วาระประเทศไทย ปีที่ 2 Eps.1_อ.ถวัลย์ 070412

น้อง Book Fender เอา vdo นี้ไปดูนะครับ จะได้มีกําลังใจให้ลุยต่อไป โชคดีครับ

   rockonyou      16 ก.ย. 55   เวลา 8:30:00    IP = 67.244.65.92
 


  คำตอบที่ 47  
 
vdo วาระประเทศไทย Eps.3_สมชัย 080412.wmv

   rockonyou      16 ก.ย. 55   เวลา 8:30:00    IP = 67.244.65.92
 


  คำตอบที่ 48  
 
vdo วาระประเทศไทย Eps.4_สมเถา 080412.wmv

   rockonyou      16 ก.ย. 55   เวลา 9:04:00    IP = 67.244.65.92
 


  คำตอบที่ 49  
 
ลองดู vdo ข้างยนให้หมดแล้วกันนะครับน้อง Book Fender ท้อได้แต่อย่าถอยครับ สู้ ๆ ครับ

   rockonyou      16 ก.ย. 55   เวลา 9:19:00    IP = 67.244.65.92
 


  คำตอบที่ 50  
 
ขอบคุณมากๆครับพี่ ^^

   สมาชิกแบบพิเศษ      Book Fender      19 ก.ย. 55   เวลา 21:20:00    IP = 58.9.152.191
สมาชิกแบบพิเศษ  
 


  คำตอบที่ 51  
 
ว้าวว

   PRSMAN2012      27 พ.ย. 55   เวลา 2:12:00    IP = 171.5.74.189
 
 

Bigtone.in.th Online Music Store
Yamaha


ตั้งกระทู้ Login ก่อน Click ที่นี่
ผู้ตอบ :
รูปภาพ:  ( ไม่เกิน 150 K )
ข้อความ :
 

any comments, please e-mail   guitarthai@gmail.com (นายดู๋ดี๋)
© All rights reserved 1999 - 2015. All contents in this web site are the properties of www.guitarthai.com and Saratoon Suttaket